Het was najaar 2014. Poppodium Tivoli was definitief verhuisd naar het nieuwe TivoliVredenburg. In die oude poptempel in de Utrechtse binnenstad was nu muzieklab Kytopia getrokken. Na jaren van overlast kreeg het pand een vooral gesloten bestemming. En na jaren van frequent concertbezoek was ik eindelijk weer op bezoek in die geweldige en eigenlijk ook best groezelige zaal aan de Oudegracht.
Ik was op bezoek als medewerker van Cultuurpromotie Utrecht, waar ik een baan had naast mijn redactiewerk voor VPRO Vrije Geluiden. In dat najaar van 2014 leidden we een groep internationale muziekjournalisten door Utrecht, die naar de stad waren gekomen om verslag te doen van festival Le Guess Who?. Op het programma van de rondleiding voor buitenlandse pers stond ook een bezoek aan Kytopia. Onder leiding van Colin Benders en zijn vader Erik was hier een studiocomplex ontwikkeld voor avontuurlijke muziek.
Veel van de journalisten, maar ik zelf zeker ook, vergaapten zich aan de vindingrijkheid waarmee in alle hoeken en gaten van het gebouw muziekstudio’s waren gevestigd. Ruimtes als de voormalige garderobe, kassa of rookruimte waren nu dichtgetimmerd en achter min of meer geluidsdichte deuren sleutelden muzikanten als Colin ‘Kyteman’ Benders en Frank ‘Binkbeats’ Wienk in alle stilte aan hun nieuwe muziek.