Vandaag is het St. Patrick’s Day. Een feestdag die altijd een beetje vaag voor me gebleven is, want ik ben geen Ier. Al dat groen uitgedoste gedoe ging dus aan me voorbij. Maar net als Halloween en Valentijnsdag boekt St. Patrick’s Day sinds een paar jaar terreinwinst in Nederland. De toedracht ervan wordt daarmee niet duidelijker, het is vooral een excuus om bier te drinken. Geeft niet natuurlijk. Ik zocht even voor u uit wat de Ieren vieren op 17 maart. Komt ‘ie:
De beschermheilige van het land wordt op die dag herdacht. Sint Patricius is dat. Hij leefde in de vijfde eeuw in Ierland, en hij ging de priesteropleiding volgen in Auxerre. Paus Celestinus I (422-432) gaf hem de opdracht het heidense Ierland te kerstenen. Hij keerde naar het eiland terug om op de meest afgelegen plekken het christendom te brengen. Hij had het niet makkelijk, omdat de katholieke Britten hem minachtten vanwege zijn lagere achtergrond en de Ieren hem wantrouwden omdat hij een vreemdeling was. Halverwege de 5e eeuw vestigde hij zijn bisschopszetel in Armagh. Hij zou honderden kerken hebben gesticht.
Goed. Dan weet u dat. Maar daar gaat het hier eigenlijk niet om. St. Patrick’s Day is namelijk de aanleiding voor het ensemble Les Musiciens de Saint-Julien om een ceedeetje met 17e en 18e-eeuwse Ierse muziek uit te brengen. Allemaal liedjes en dansjes, de een nog frisser en leuker dan de andere. Onder leiding van dirigent en doedelzakspeler Francois Lazarevitch krijgt de muziek een moderne glans en wordt het zodoende ontdaan van de stoffige laag die soms over dit soort stokoude volksdeuntjes ligt. Draaien dat ding. Bijvoorbeeld hier:
Wat vieren de Ieren op 17 maart?