Brodsky Quartet

Aad van Nieuwkerk ,

één spontane actie kan de wereld veranderen

Of je nu gelooft in de helende kracht van muziek of niet, feit is dat mensen uit zo'n beetje alle culturen muziek gebruiken om hun diepste gevoelens en overtuigingen tot uitdrukking te brengen. Muziek verbindt, en - wieweet - geneest. Dat was drie jaar geleden het uitgangspunt van het City of London Festival. En rond dit thema liet het Brodsky Quartet, op verzoek van het festival, een compositie maken. Thea Derks interviewde vorige maand Daniel Rowland, de primarius van het Brodsky Quartet op de site van het Cultureel Persbureau over die compositie, een liederencyclus getiteld Trees Walls Cities. Donderdag 7 januari is de Nederlandse première, in het Muziekgebouw aan 't IJ in Amsterdam. 

Trees Walls Cities is niet bepaald een 'gewoon' muziekstuk. Het is niet door één, maar door liefst negen componisten geschreven, op teksten van acht verschillende dichters. Inspiratie werd gevonden in beroemde steden met muren - muren die bedoeld zijn om de vijand buiten te houden, of juist om het volk binnen te houden, of een scheiding tussen groepen mensen te vormen. Actueler thema is nauwelijks denkbaar. Dubrovnik, Londonderry, Nicosia, Jeruzalem en hun muren - om een paar voorbeelden te noemen - worden bezongen door mezzosopraan Loré Lixenberg. De componisten zijn onder meer de Nederlander Theo Verbey, de in Nederland wonende Cyprioot Yannis Kyriakides, en verder Isidora Žebeljan, Gerald Resch, en  Jocelyn Pook. 

En doet die muziek ook echt iets met je? In elk geval is - volgens het interview door Thea Derks - Daniel Rowland er van overtuigd, naar aanleiding van wat er in Dubrovnik gebeurde aan het slot van hun concert daar. De (Servische) componiste Isidora Žebeljan was in het Kroatische Dubrovnik niet bepaald welkom, maar toen een in de zaal aanwezige beroemde Kroatische zanger luid uitriep 'de geweldige componiste Isidora Žebeljan is vandaag jarig!' en hij de Kroatische versie van Happy Birthday inzette, zong, na enige aarzeling, iedereen mee. 'Behalve de politici die zo geageerd hadden tegen haar komst. Die keken besmuikt naar hun tenen. Dat was voor mij de kristallisatie van de emoties die ons project kan oproepen. Het heeft op mij de grootste indruk gemaakt: de spontane actie van één persoon kan de wereld veranderen.' Aldus Daniel Rowland in het interview. Meer over het Brodsky Quartet is hier te vinden.