door Jan Nieuwenhuis

Willem Breuker schreef Reisefieber voor Johan van der Keukens film De weg naar het zuiden. De muziek is zoekende, heeft iets weemoedigs en roept verlangen op: een verlangen om nog een keer gehoord te worden, om door te gaan.

Van der Keukens reiskoorts begint op 30 april 1980—kroning, kraak, rellen—en voert van Amsterdam via Parijs, Rome verder naar beneden door Calabrië naar Egypte. Zijn tocht naar het zuiden is een tegengang van de stroom mensen naar het noorden op zoek naar een beter leven. Tegelijkertijd is het een reis naar binnen, een bespiegeling van de filmmaker op een universele levensmoed, een overlevingsdrang om een plaats te veroveren in tegenwerkende omstandigheden.

Breukers Reisefieber maakte in het eerste seizoen van het Weeshuis van de Nederlandse Muziek een eigen reis: langs andere bezettingen, uitvoerders en andere vormen van zichzelf presenteert de muziek zich telkens als nieuw. Telkens hetzelfde en toch anders, van identiteit veranderd. Het is muziek die nooit is uitgerust, altijd reist en nooit is uitgeput.