Voordat het concert met muziek van de Canadees Pierre Alexandre Tremblay begint is het in het kleine zaaltje van Prins27 nagenoeg uitgestorven, maar binnen een minuut nadat basklarinettiste Heather Roche de eerste noten heeft geblazen stroomt het festivalpubliek binnen. De meesten blijven geïntrigeerd zitten, sommigen gaan na verloop van tijd op zoek naar een andere act. Dit is festivalpubliek: gewoon naar binnen lopen en kijken en luisteren of het je bevalt. En zo kom je vanzelf de leukste verrassingen tegen. Want Tremblay is, buiten een kleine groep van hardcore liefhebbers, niet bijzonder beroemd in Nederland. Hij heeft zijn concert in drie delen opgebouwd: aan het begin werk voor basklarinet en elektronica, daarna speelt hij zelf een solo op de zessnarige fretloze basgitaar (natuurlijk ook weer met elektronica), en tenslotte treedt sopraan Peyee Chen op terwijl de componist achter de laptop zit.

Volgens de toelichting gaat het in de muziek van Tremblay steeds om de relatie tussen de performer en de luidspreker - in dit geval: de vijf luidsprekers op het podium die op hoge statieven, strak in het gelid, in de richting van de tribune zijn opgesteld. Voortdurend zijn er echter nog veel meer tegenstellingen voelbaar: tussen 'mooie' klanken en distortion, bijvoorbeeld. Of tussen snoeiharde en fluisterzachte passages, tusen snelle bewegingen en stilstand. Muzikale dynamiek zoals we die eigenlijk al eeuwen kennen, die vooral in het optreden van Peyee Chen onderstreept wordt door haar sterke theatrale podium-presence. Haar beurtelings rauwe en lieflijke stemklanken gaan gepaard met een overtuigende mimiek en soms wilde gebaren. Dynamische muziek, maar zonder een direct herkenbaar 'verhaal'. Je hoort dat de muziek van Tremblay je voortdurend iets wil vertellen, hij bouwt spanning op zoals een storyteller dat zou doen met stembuigingen, fluisteren, schreeuwen en gebaren - alle kenmerken van een muzikaal verhaal, maar dan zonder plot. Waardoor je, als je je er aan overgeeft (en dat deden de aanwezigen in de inmiddels volgestroomde zaal), de kracht van klank in zijn puurheid ervaart.

Gezien: Pierre Alexandre Tremblay, Peyee Chen, Heather Roche. Rewire, Prins27, Den Haag, 1 april 2016. AvN.