“I started writing when I was 13. I started performing when I was 15. Now, I am 76. I AM THE CALYPSO QUEEEEEEN!” Calypso Rose schreeuwt het uit, en waarom ook niet: in haar optreden bewijst de zangeres (echte naam Linda McCartha Monica Sandy-Lewis) dat ze terecht de koninging van het genre is.  

De calypso is een Caraïbisch muziekgenre: zonnige feestmuziek, een lekkere vierkwartsmaat, makkelijk om op te dansen. Calypso Rose maakt het helemaal feestelijk met wat blazers en een orgeltje. De drums zijn steady en stuwend. Veel variatie komt door de zang. Echt diep gaat de muziek niet, lekker is het wel. Haar teksten hebben wel degelijk inhoud. Zo gaat haar nummer Glass Thief over de ongelijkheid tussen de seksen.

In het begin leunt het optreden wat meer op de beats, die voorgeproduceerd uit een doosje lijken te komen. Halverwege de set komt het optreden echt tot leven, als Calypso Rose met veel plezier het nummer Israel By Bus zingt en het zonnetje in haar muziek tevoorschijn komt.

Calypso Rose is soms nog een goede zangeres, ze kraait er vaak flink langs. Haar calypso is soms ook behoorlijk eenduidig en variatieloos. Maar met haar enorme charisma en haar goede band maakte ze makkelijk een verbinding met het publiek, dat op het eind haar naam scandeert: “Ca-lyp-so Roo-hoo-hoo-hoos!!”

Parkpodium 17-18, MvH