Joost van Son: Prelude in C
C groot/of majeur is de meest voorkomende toonsoort op aarde. Op de piano alleen witte toetsen. Joost van Son geeft zijn prelude grandeur door eerst de fis, een zwarte toets, en later de zgn. Petrushka-akkoorden te gebruiken, ooit heel dissonant. Na een herhaling lost die korte passage op in het consonante A majeur, en daarna a mineur (weer alleen witte toetsen). De compositie eindigt met het beginthema: gebroken drieklanken van het C-akkoord, een must voor iedere pianist.
Joost van Son: 'Tonaliteit gaat over de relatie tussen elke noot van een compositie tot de grondtoon. In het 24preludia-project zijn de verschillende nieuwe composities zich gaan verhouden tot Bach, zoals alle noten in een compositie zich verhouden tot de grondtoon. De moderne componisten hoeven misschien zelfs niet iets te hebben met Bach. Het gaat immers om de relatie (tonaliteit) die ontstaat door elke nieuwe compositie steeds weer naast Bach te zetten. Als ware het een groot toeval. Zou je Bach er tussen uitlaten, dan krijg je iets dat je met atonaliteit zou kunnen vergelijken: twee maal 24 losse moderne componisten zonder verdere relatie. Niet zo interessant eigenlijk. Het is vooral deze gedachte die het project voor mij de moeite waard maakt. Mijn verhouding tot Bach is daarbij van ondergeschikt belang.'