Marathongast Marjolijn Februari
Het verhaal is geïnspireerd op een ware gebeurtenis: het Nederlandse bedrijf Vos B.V. verkocht in 1996 willens en wetens onzuivere glycerine aan een farmaceutisch bedrijf in Haïti. De glycerine werd in hoestdrank gebruikt en zeker zestig kinderen stierven na inname van het drankje. Tientallen anderen liepen lever- en hersenletsel op. Februari gebruikt de kwestie in haar roman om ethische vragen aan de orde te stellen.
De filosofe werd 45 jaar geleden geboren als Marjolijn Drenth von Februar. Ze studeerde filosofie, kunstgeschiedenis en rechten. In 1989 debuteerde ze met de roman 'De zonen van het uitzicht'. In 2000 werd haar dissertatie 'Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek' gepubliceerd. In 2001 begon ze columns te schrijven voor de Volkskrant die in 2004 bijeengebracht werden in de bundel 'Park Welgelegen'.
Naar eigen zeggen "hangt Marjolijn Februari wat rond in de maatschappij" - zij vormt als het ware een eenmansdenktank die zich bezighoudt met uiteenlopende onderwerpen als de veiligheid van de luchtvaart, de canon van de Nederlandse geschiedenis of de verhouding tussen burger en overheid.
Als het niet over recht en moraal gaat, gaat het bij Marjolijn Februari al snel over bewondering: de bewondering voor Barbara, Audrey Hepburn, Franz Kafka, Prokofjev, Virginia Woolf en Alice in Wonderland.