Jadav Payeng

Jadav “Molai” Payeng (1963) is de schepper van een driehonderd hectare groot bos in India. Hij behoort tot de stam van de Mishing en is een milieuactivist. Samen met zijn vrouw en drie kinderen leeft hij in een kleine boshut in de staat Assam. Hij onderhoudt zijn gezin door de melk van zijn buffels te verkopen in een nabijgelegen dorp. Al om vier uur 's ochtends staan ze op om de koeien te melken en de melk naar de stad te laten verschepen. Dit is echter niet waar Payeng het grootste deel van zijn tijd aan besteedt. Hij is verantwoordelijk voor een groene oase op een plek waar eerder slechts droge grond te vinden was.

Als zestienjarige jongen vond Payeng vlakbij zijn dorp overal dode reptielen. Deze dieren hadden door het geweld van overstromingen van de rivier Brahmaputra de dood gevonden. Het gebrek aan bomen zorgde ervoor dat deze dieren geen vluchtplaats hadden voor het toenaderende geweld. Ontdaan door de dood van deze dieren meldde hij zich aan voor een project waarbij er nieuwe bomen werden geplant in de regio.

Toen er na vijf jaar een eind kwam aan het herbeplantingsproject, besloot Payeng zelf door te gaan met het planten van bomen. Zonder subdidies of hulp begon Payeng boom voor boom de verdwenen natuur terug te brengen. Zijn werk is in dertig jaar uitgegroeid tot een levende jungle waarin vogels, Bengaalse tijgers, olifanten en zelfs neushoorns hun herintrede hebben gedaan. Er staan door zijn toedoen duizenden bomen en planten in vele soorten en maten. 

Zijn onzelfbaatzuchtige werk heeft ervoor gezorgd dat hij in India “De bosman” wordt genoemd. Ondanks de grootte van het bos bleef het werk van Payeng lange tijd onopgemerkt door de overhead en de media. Volgens Payeng zou er op elke school in de wereld verplicht milieu- en natuurwetenschappen onderwezen moeten worden. Kinderen moeten volgens hem begrijpen waarom bossen zo’n belangrijke plaats innemen in het ecosysteem.