Wie leven er op de compound in Kabul?

Het leven op de compound in Kabul is zwaar. Vanwege veiligheidsmaatregelen mogen medewerkers van de VN de zwaarbeveiligde compound zelden verlaten: het is te gevaarlijk buiten de muren. Dit bemoeilijkt niet alleen hun werk, maar zorgt er ook voor dat ze op elkaar aangwezen zijn. Want, pas na elke 42 dagen mogen ze naar huis om hun familie en vrienden te zien, vaak niet langer dan een week.

Toch voelen sommigen zich op hun plek. Anderen zitten er al vanaf het begin en denken terug aan de tijden dat er minder restricties waren. In de VPRO Tegenlicht aflevering Sushi in Kabul laat regisseur Shoresh Kalantari zien hoe het leven van vier medewerkers op deze compound eruit ziet. Dit zijn ze:

Danae is een Française van Griekse afkomst. Ze werkt sinds 2009 op de compound als Humanitarian Coordinator. Ondanks de moeilijk en onstabiele situatie waarin het land verkeerd, blijft ze hopen op een betere toekomst voor Afghanistan.

Ardeshir komt uit New York. Hij is getrouwd met een Spaanse die samen met hun twee kinderen in Spanje woont. Op de compound in Kabul werkte hij tot voor kort als psycholoog, maar na anderhalf jaar besluit hij dat het leven in Afghanistan niet voor hem is weggelegd. Hij ziet zijn dochters weinig en kan niet tegen het opgesloten gevoel. Nu werkt hij in Oslo als psycholoog voor vluchtelingen in het Norway Refugee Council (NRC).

Reza is Iraans-Amerikaans en werkt het langst van iedereen op de compound. In de veertien jaar dat hij in Kabul woont heeft hij de overgang van een vrij leven in de hoofdstad naar opgesloten zitten binnen hoge muren vanwege veiligheids-maatregelen bewust meegemaakt: 'Als ik het niet vanaf het begin had meegemaakt, had geweten hoe het ooit was, weet ik niet of ik het nu wel zou volhouden.'

Abigail komt uit Engeland en werkt als mensenrechten-specialist voor de VN. Ze heeft een kind en is op het moment van de uitzending zwanger met haar tweede. Ze beschouwt de mensen op de compound als haar familie.