'We moeten minder binair naar de wereld kijken'

Toen Tammie een jaar of vijf was en anderen haar als jongen classificeerden, stond ze op de poppenafdeling van een speelgoedwinkel. ‘De eigenaar rende op mij af en zei dat ik daar niet hoorde. Ik kwam er toen voor het eerst achter dat hoe ik in de wereld wilde zijn, dat anderen daarvan zeiden dat dat niet mag.’

‘We moeten minder binair kijken naar de wereld,’ zegt van Astrid. Vaak wordt gedacht dat je geslacht hetzelfde is als je genderidentiteit en dat je genderexpressie hier ook op aan moet sluiten. Maar dit hoeft niet. ‘Als je je bijvoorbeeld identificeert als man, hoeft je genderexpressie niet mannelijk te zijn,’ legt Doris uit. ‘En we hoeven ook niet overal labels op te plakken,' vult Tammie aan.

Als je dit snapt, dan ben je vrijer om jezelf te ontdekken en voor anderen open te staan. ‘In een ideale wereld is de angst om veroordeeld te worden er niet meer. Het zou een liefdevolle wereld zijn. Liefde voor jezelf maar ook voor de ander,’ zegt Bete. Een pop is dan ook gewoon speelgoed in plaats van speelgoed voor meisjes. En misschien trek je de ene dag het liefst een strak jurkje aan en de volgende dag een cargobroek. Of draag je jurkje met een cargobroek eronder. Alles kan.

Vaak denken mensen dat de discussie over gender alleen mensen aangaat die niet wit, binair en heterosexueel zijn. ‘Maar iedereen heeft last van gender,’ vertelt Schoots. Het gaat om de verwachtingen die alle genders met zich meebrengen, de restrictieve hokjes. ‘Voor elk mens is het leven een zoektocht naar waar je thuishoort. Voor genderdiverse kinderen is dat helemaal niet heel anders. De wereld werkt ze gewoon meer tegen.’

Doris vindt het ergens wel een fijne gedachte. ‘Je kan je soms alleen voelen. Alsof je de enige bent die in een hokje wordt geduwd. Maar iedereen ervaart dit in een bepaalde mate.’

En wat nou als mensen toch een fout maken in het gebruik van voornaamwoorden? ‘Corrigeer jezelf of de ander. Maar naast voornaamwoorden zijn wij als personen natuurlijk nog veel meer. Ga dus ook gewoon weer verder, sta er niet té lang bij stil,’ zegt Tammie.

Het valt alle vier de gasten op dat in de media weinig non-binaire personen voorkomen die er gewoon zijn. ‘Het is belangrijk dat het niet je hele persoonlijkheid is. Het moet er gewoon zijn, net zoals bij CIS-personen,’ zegt Doris. Bete sluit zich hierbij aan. ‘Je bent niet alleen je uiterlijk, je seksualiteit, en dat soort kenmerken. We zijn zoveel meer. We moeten elkaar zien voor wie we zijn en wat we doen.’

Hoewel Tammie vandaag bij Future Stories zit om over gender te praten en dat heel belangrijk vindt, plaatst ze wel een kritische noot. ‘In de ideale wereld kan iemand als Doris gewoon naar School zonder dingen uit te hoeven leggen. Doris en ik zijn er uiteindelijk niet om jullie te onderwijzen. Wij zijn ook gewoon mensen die hun plekje in de wereld zoeken, net als iedereen.’ De verantwoordelijkheid voor een meer inclusieve wereld ligt bij ons allemaal.