Het was jarenlang wat stiller aan het protestfront, maar in tal van landen en steden nemen de demonstraties ineens toe: Hongkong, Catalonië, Libanon, Irak, Chili, Oekraïne, en Engeland (Brexit!).
In eigen land gaan we ook steeds vaker de straat op. Zie Extinction Rebellion en de massaal bezochte klimaatstakingen, maar ook het boerenprotest met de tractor als heus protest-vehikel, en nu ook de vuist vanuit de bouwsector, eveneens als reactie op de 'stikstofcrisis'.
In de stad Den Haag zijn er inmiddels 1500 demonstraties per jaar op en rond Malieveld; het vijfvoudige van 15 jaar geleden. De protesten komen ook vaak van groepen die zelf niet vertegenwoordigd zijn in parlementen, zoals scholieren, die nog te jong zijn om te mogen stemmen, of van de demonstranten in Hongkong, wiens vertegenwoordigers door Beijing steeds worden geweigerd in politieke posities.
Maar vooral de protesten in Hongkong laten iets nieuws zien: ze laten ons kennis maken met nieuwe guerilla-tactieken en -strategieën. Die wérken.