Ontwerper Bas van Abel besloot een mobiele telefoon te maken, waarbij mens en natuur zo min mogelijk worden uitgebuit. De dilemma’s die hij bij het produceren van zijn Fairphone tegenkomt, zijn lessen voor iedereen die een eerlijke onderneming nastreeft.

‘If you can’t open it, you don’t own it’ is het motto van Bas van Abel. Hij wilde weten waarom telefoonproducenten een hermetisch afgesloten zwarte doos leveren die wij als consument niet mogen openen. Wanneer hij als ontwerper aan zijn zoektocht begint, wil hij eerst de hele productieketen kunnen begrijpen, om hem daarna te veranderen.

In de Chinese stad Shenzhen probeert Van Abel de innovatieve recycling- en makerscultuur te doorgronden. De aan Hong Kong grenzende stad is in dertig jaar tijd uitgegroeid van een dorp met 30.000 inwoners, voornamelijk boeren, tot een stad van meer dan 20 miljoen inwoners. Shenzhen, nu de wereldhoofdstad van de elektronica, is groot geworden met het namaken van de grote merken. Maar de laatste vijf jaar heeft er een belangrijke verandering plaatsgevonden. In de honderden of zelfs duizenden fabriekjes verstaat men de kunst van het (na)maken en repareren zo goed, dat China nu zelf grote ambities heeft om de wereld te overspoelen met eigen ontwerpen en telefoons te produceren die beter zijn dan de bestaande grote merken.

Al snel komt Van Abel erachter dat zijn ideeën beter te realiseren zijn wanneer hij zelf een bedrijf begint dat daadwerkelijk telefoons produceert. De Fairphone is geboren. Vanaf dat moment staat zijn leven op zijn kop. Van Abel beseft dat hij geen ontwerper meer is maar een ondernemer, die hoofdzakelijk nog bezig is met schommelende dollarkoersen en financiële targets. Zijn kantoor is een vliegtuigstoel geworden. Alle dilemma’s die hij tegenkomt om eerlijk te kunnen produceren zijn samen met zijn persoonlijke ervaringen lessen voor iedereen die een groene onderneming nastreeft.

Deze uitzending is in het kader van de Dutch Design Week in Eindhoven, waar Bas van Abel dit jaar ambassadeur is.

Regie: Geert Rozinga
Research: Halil Ibrahim Özpamuk en Olaf Oudheusden
Productie: Jeroen Beumer