In dit tweede deel wordt de vraag gesteld wat de impact van dit 'perpetuum mobile' is op het leven van veel gewone Amerikanen. Want als de oorlog door moet gaan, moeten er wel steeds nieuwe slachtoffers worden gevonden.
Duidelijk is dat de drugsoorlog als een wildeman om zich heen slaat en bij steeds meer bevolkingsgroepen slachtoffers maakt, met name bij zwarten, armen en vrouwen. De minimum strafmaat is sinds 1986 drastisch verhoogd, mensen worden beloond als ze elkaar aangeven en de opsporing richt zich vooral op de kleinere, makkelijk te arresteren gebruikers. Dit alles heeft na ruim tien jaar geresulteerd in een landschap van uiteengeslagen gezinnen, gecriminaliseerde buurten en in sommige gemeenschappen zo goed als verloren generaties. Alleen al in New York staan dit jaar 50.000 kinderen op lijsten om geadopteerd te worden of bij pleegouders geplaatst te worden. De reden: hun moeders zitten allemaal in de gevangenis.