De Amerikaanse War on Drugs breidt zich steeds verder uit naar het buitenland. Aangezien Nederland bekend staat als een van de grootste producenten van synthetische drugs als XTC, vragen de Amerikaanse drugsbestrijdinginstanties steeds verdergaande medewerking van de Nederlandse regering bij de opsporing van drugsproducenten en –dealers. En die medewerking krijgen ze ook.
Zoals bij de aanpak van de productie van cocaïne in Colombia bijvoorbeeld. Het Amerikaanse beleid richt zich steeds meer op het belemmeren van de productie, volgens de stelling dat de drugs die niet geproduceerd wordt, ook niet verhandeld of gebruikt kan worden. Sinds een paar jaar besproeien Amerikaanse vliegtuigen dan ook de cocavelden in Colombia, in de hoop de kleine boeren te ontmoedigen het gewas nog te verbouwen.
Sinds 1999 gebruikt het Amerikaanse leger twee vliegbases op de Nederlandse Antillen om vluchten boven Colombia uit te voeren. Volgens de officiële lezing gaat het alleen om vluchten die de drugstransporten in de gaten houden, en niet om het besproeien van de Colombiaanse cocavelden maar toen de Tweede Kamer in 2001 moest stemmen over een nieuw tienjarig verdrag met Amerika over het gebruik van de bases, kon minister van Aartsen om veiligheidsredenen niet vertellen wat voor acties het Amerikaanse leger precies uitvoert vanaf de Antillen. De kamer stemde voor het verlengen van het verdrag.
Ook in Nederland zelf zoekt Amerika samenwerking in de strijd tegen drugs. De drugsbestrijdingsdienst DEA is steeds vaker in het buitenland bezig om drugstransporten naar de Verenigde Staten tegen te houden. Zo ook in Nederland. Dit voorjaar is er een nieuwe set afspraken gemaakt tussen de DEA en het Nederlandse ministerie van Justitie, onder andere over een uitbreiding van het aantal Amerikaanse agenten die in Nederland werkzaam zijn. Daarnaast is er gesproken over het versnellen van de uitlevering van Nederlandse verdachten aan de Verenigde Staten.
En juist die uitlevering ligt onder vuur. Want de aan Amerika uitgeleverde Nederlanders worden onderworpen aan het Amerikaanse strafrecht, terwijl ze zijn aangehouden voor feiten in onder Nederlandse jurisdictie zijn gepleegd. En niet alleen de strafmaat is hoger in Amerika, ook maakt de Amerikaanse justitie gebruik van plea bargains en opsporingsmethoden die in Nederland verboden zijn, zoals Zembla liet zien in de uitzending ‘Amerikaanse infiltratie’.
Hoewel de Nederlandse benadering van het drugsprobleem een totaal andere is dan de Amerikaanse, lijkt de Nederlandse regering zich dus steeds meer aan te sluiten bij de de War on Drugs.