Tim vindt de camera een bochel. In het begin vond hij het spannend, later normaal, maar nu is hij het zat.

De jongens hebben een afspraak bij het ReShape centre van het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen om daar met deskundigen te bespreken wat de data vertellen over de toestand van Tim en Nicolaas. Tim geeft aan dat hij geen zin heeft in gesprekken met mensen. Daarom doet Nicolaas voornamelijk het woord. Hij geeft aan dat hij het vervelend vindt dat mensen kunnen zien hoe hoog zijn hartslag is. "Ik wil niet dat iemand ziet dat ik zenuwachtig ben." 

Als ze rond 1 uur 's middags thuiskomen, gaat Tim direct naar bed. Hij richt de camera op een stapeltje kleren. Nicolaas gamet op de bank. Als hij op twitter leest dat Tim niet zichtbaar is, besluit hij de camera van Tim recht te zetten. Als hij twee uur later wakker wordt door de wekker om naar de psycholoog te gaan, loopt hij naar de woonkamer waar hij de camera van zich af schopt. Nicolaas schrikt. Tim slaat de deur van zijn slaapkamer dicht. "Misschien is het goed als je even met die mevrouw gaat praten, Timmie", zegt Nicolaas. Maar Tim wil met rust worden gelaten. Hij wil alleen zijn.

Nicolaas besluit het huis te verlaten. Hij komt aan bij Wieger en Bruin, waar hij samen met hen alles van zich af zingt. Eenmaal thuis gaat ook Nicolaas even op bed liggen. Rond half 8 wordt hij opgehaald door Jan op de scooter. Hij bespreekt de situatie van Tim met Jan en geeft aan dat hij geen mening heeft zolang hij Tim niet heeft gesproken. 

Als Tim rond elf uur 's avonds wakker wordt krijgt hij last van hyperventilatie. Hij huilt en besluit het huis te verlaten zonder camera. Pas in de ochtend, rond zes uur, komt hij thuis en gaat in bed liggen. De volgende ochtend besluit Nicolaas te wachten tot Tim wakker is om te bespreken of ze de stekker vroegtijdig eruit trekken. 

Als Tim rond twaalf uur wakker wordt, bespreken ze de situatie. "Ik krijg confetti in mijn buik als ik eraan denk dat we gaan stoppen. Ik moet er niet aan denken om nog door te gaan", zegt Tim. Daarop volgend nemen ze afscheid. "Ik hoop dat jullie je soms een beetje vies hebben gevoeld", zegt Nicolaas tegen de kijkers. "Ja! Viespeuken!", roept Tim. "De koek is op", Nicolaas. De twee maken een buiging voordat ze de stekker uit de camera halen. 



Einde experiment.