Aanstaande 8 maart is het precies 100 jaar geleden dat in Rusland de Februarirevolutie uitbrak. Omdat de Russen een andere kalender dan de Westerse Gregoriaanse gebruiken viel die niet in maart, maar in februari. Maar wat moeten Poetin en de Russen nou eigenlijk vieren? Het communisme is immers voorbij en de Romanovs die tijdens de revolutie werden vermoord zijn inmiddels heilig verklaard.
Ruslandkenner Marc Jansen is te gast.

“Een volk dat voor korannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht” – aldus stond te lezen op de Twitterpagina van Fleur Agema, de nummer twee van de PVV. “Een totaal gebrek aan historisch besef”, schreef een verbijsterd Vrij Nederland, dat de aanpassing van de beroemde dichtregels van haar voormalig hoofdredacteur en verzetsheld niet kon waarderen. Maar misschien was het juist in het volste politieke besef, want er zijn wel meer politieke partijen die de geschiedenis graag gebruiken danwel misbruiken ten behoeve van de politieke boodschap.
Politicoloog Bertie Kaal bekeek de partijprogramma’s van de afgelopen jaren en komt praten over gebruik en misbruik van de geschiedenis.

De column is deze week van Philip Freriks.

‘In geouwehoer kun je niet wonen’. Zo luidde de bekendste uitspraak waarmee de voormalige banketbakker en buurtactivist Jan Schaefer zichzelf onsterfelijk maakte in de politiek. Hij was de man die de PvdA wilde teruggeven aan de arbeider. Over de stem des volks uit de jaren zeventig en tachtig van de PvdA verschijnt deze week de biografie van Louis Hoeks In geouwehoer kun je niet wonen. 
De auteur is te gast.

Waarom houden Fleur Agema, Bert Koenders en Jan Slagter van geschiedenis? Juist, omdat ze vroeger zo’n enthousiaste leuke leraar geschiedenis hadden.
Maar wat moet een goede geschiedenisleraar kunnen? Dit jaar wordt de beste geschiedenisleraar van het jaar weer gekozen.
Martine Gosselink, juryvoorzitter van de ‘Beste geschiedenisleraar van het jaar’ vertelt kort over het hoe en het waarom.

Het kan verkeren. Nog in 2015 verscheen bij een ultrachristelijke uitgeverij een kinderboek waarin een jood met ‘een gebogen neus en zwarte baard’ implodeert als hij ontdekt dat zijn joodse dochter stiekem het nieuwe testament leest. ‘Oei, als dat niet het boek van de gojims is’, denkt ze, geschokt, bij het openslaan.
Het boek staat in een akelige lange traditie van christelijke kinderboeken. Daarin is het afgedwaalde ‘joodje’ even aanwezig als ‘het joodje’ dat zich uiteindelijk na veel weerzin laat bekeren.
Boekhistoricus Ewoud Sanders bestudeerde het christelijke antisemitisme voor christenkinderen en schreef Levi’s eerste kerstfeest. De auteur is te gast.