Louis Tobback

Alleen was hij niet op de hoogte van het feit dat het om een marathoninterview ging. Er moest dus om acht uur 's ochtends nog gebeld worden om "even wat dingen te verzetten", zodat hij tot 13 uur kon blijven. Het interview begint daarom zonder Tobback, die immers als een malle aan het bellen was om te zorgen was dat hij vijf uur lang in Hilversum kon blijven. Uiteindelijk komt het goed en kan Frénk van der Linden vijf uur praten met de Belgische minister van ‘Binnenlandse Zaken, van de Modernisering van de Openbare Diensten en van de Nationale Wetenschappelijke en Culturele Instellingen’.
 

"Een niet onaardig ego"

Louis Marie Joseph Tobback zag het levenslicht op 3 mei 1938 in Leuven. Hij heeft Romeinse Filologie gestudeerd en gaf een tijdje Frans aan het Koninklijk Atheneum in Leuven. Maar al op jonge leeftijd lonkte de politiek. Hij werd lid van de Socialistische Partij (SP) en via het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn (OCMW), een openbare gemeentelijke instantie in België, kwam hij in 1971 in de gemeenteraad van Leuven terecht. Hij werd daar vrijwel direct eerste schepen, het Belgische equivalent van de wethouder.

Drie jaar later, in 1974, maakte hij zijn entree in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, het Belgische parlement. Hij viel daar op door zijn rake oneliners en samenvattingen van complexe kwesties. Na vier jaar kamerlidmaatschap werd hij fractievoorzitter van de SP in het parlement. Na tien jaar het fractieleiderschap werd Tobback in 1988 minister – van 1988 tot 1992 was hij minister van Binnenlandse Zaken, van de Modernisering van de Openbare Diensten en van de Nationale Wetenschappelijke en Culturele Instellingen, van 1992 tot 1994 minster van Binnenlandse Zaken en Ambtenarenzaken.

Na het ministerschap keerde hij terug naar het partijbestuur. Hij werd voorzitter van de SP (tegenwoordig gaat die partij als sp.a door het leven) en loodste die partij door een moeilijke periode. Heel wat socialistische koppen rolden na het Agustaschandaal – de aankoop van gevechtshelikopters van het Italiaanse merk Agusta door het Belgische leger was niet helemaal correct gegaan – en de affaire-Dutroux, maar mede door Tobback wist de partij de verliezen bij de federale en regionale verkiezingen te beperken. Het socialisme was aan het eind van de twintigste eeuw toe aan herbezinning, vond ook Tobback. Hij zette een nieuwe ideologische discussie binnen de partij op gang. Ondertussen was hij in 1995 ook burgemeester van Leuven geworden.

In april 1998 werd hij nog een opgeroepen om minister te worden, toen zijn voorganger, Johan Vande Lanotte, moest aftreden naar aanleiding van de ontsnapping uit de gevangenis van Marc Dutroux. In september van dat jaar moest Tobback op zijn beurt aftreden na een tragische gebeurtenis: een asielzoekster kwam bij haar gedwongen uitzetting om het leven. Tobback had die uitwijzing uitgevaardigd, nam zijn verantwoordelijkheid voor de gebeurtenissen en nam ontslag.

Sindsdien is Tobback burgervader van zijn geboortestad Leuven.