De val van Khartoem

Journalist Bram Vermeulen reist naar Caïro, Londen en Bristol om met familieleden te spreken van mensen die noodgedwongen in het oorlogsgeweld achterbleven. Hij interviewt ook ambassadeur Irma van Dueren over de chaotische evacuatie van de ambassade. 'Mijn collega’s hebben hun werk gewoon goed gedaan,' zegt Van Dueren.

Als op 15 april gevechten uitbreken tussen het Soedanese leger en de Rapid Support Forces blijkt de Nederlandse ambassade op de gevaarlijkste plek in de hoofdstad te staan. 'De ambassade stond precies in de frontlinie,' zegt de plaatsvervangend ambassadeur.

Hoewel er in de weken voor het uitbreken van het conflict belangrijke signalen waren dat de ambassade op een gevaarlijke plek stond, werden belangrijke documenten niet veiliggesteld en geen afspraken gemaakt voor een alternatieve verzamelplek, in geval van oorlog. 

In de kluis van de ambassade liggen op dat moment 63 paspoorten van Soedanezen en mensen met andere nationaliteiten, die een visumaanvraag voor Nederland hebben gedaan. Zij zijn hierdoor niet in staat het land uit te vluchten.

Volgens de plaatsvervangend ambassadeur komt hun benarde positie pas ter sprake als hij samen met andere leden van het ambassadeteam enkele dagen later is geëvacueerd naar Aqaba in Jordanië.

Een Soedanees met Nederlands staatsburgerschap krijgt te horen dat zijn vrouw niet mee mag op de evacuatievlucht omdat hij geen tijd had om een huwelijksakte mee te nemen. Een medewerker van Buitenlandse Zaken weigert haar daarom aan boord, ook al is ze in bezit van een geldig Schengen-visum.

Als na maanden wachten de families van de Soedanezen die nog altijd wachten op hun paspoort radeloos worden, wordt met hulp van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag toch een oplossing gevonden.

Een Soedanees die nog in het land is slaagt erin om de paspoorten uit de kluis op de ambassade in Khartoem te halen en de documenten naar de havenstad Port Soedan te brengen. Een aantal paspoorthouders is nog steeds spoorloos.