Hoe kan een kind krijgen nou zo veel aan je CO2-voetafdruk toevoegen, veel meer dan de jaarlijkse CO2-uitstoot die je als gemiddelde Nederlander hebt? Ja, dat heeft wat uitleg nodig. De bron van de bewering dat één kind minder krijgen 58,6 ton CO2 per jaar uitspaart, is een wetenschappelijk artikel. Hier wordt het besproken in een toegankelijk verhaal in The Guardian. Het cijfer is goed onderbouwd, maar natuurlijk kan niemand echt in de toekomst kijken. Er komen daarom nogal wat aannames bij kijken.
De onderzoekers gaan ervan uit dat je als ouder niet alleen verantwoordelijk bent voor de helft van de uitstoot van je kind, maar ook voor een kwart van wat elk kleinkind uitstoot, een achtste bij de achterkleinkinderen, enzovoort, tot in de eeuwigheid. En al die uitstoot wordt dan verdeeld over jouw resterende levensjaren. Dan wordt het al gauw heel veel.
Ook belangrijk: Het is een artikel uit 2017, maar dat is zelf weer gebaseerd op ouder onderzoek. De 58,6 ton CO2 per kind per jaar is afgeleid uit een wetenschappelijk artikel dat al in 2009 verscheen, en dat gaat op zijn beurt uit van uitstoot- en reproductiecijfers uit het jaar 2005, voor een aantal rijke landen.
Met impliciet de aanname dat de uitstootcijfers voor altijd gelijk zouden blijven. Nu zien we over de afgelopen 20 jaar een heel langzame daling van de CO2-uitstoot. Daarnaast zijn we ons iets minder gaan voortplanten. Het is en blijft koffiedik kijken, maar die 58.6 ton CO2 zou dus ook lager kunnen zijn dan het wetenschappelijk onderzoek stelde.
Maar dat neemt de olifant in de kamer nog steeds niet weg. Elk kind dat geboren wordt, zeker in Nederland, betekent een verhoging van de CO2-uitstoot, nu en vooral in de toekomst.