In The Time Machine uit 1960, naar het gelijknamige verhaal van H.G. Wells, gaat de tijdreiziger naar de toekomst, omdat hij vooral benieuwd is naar hoe de vooruitgang eruit zal zien. Maar in de beroemdste tijdreisfilm aller tijden, Back to the Future, gaat de hoofdpersoon terug in de tijd. De vraag is dan altijd: kun je daarmee het heden veranderen of niet?
Andere tijdreisfilms die in De kijk van Koolhoven aan bod komen, zijn Groundhog Day (waarin de hoofdpersoon een dag telkens opnieuw beleeft) en Idiocracy (waarin de wereldbevolking alsmaar dommer wordt.) En passant legt Martin Koolhoven nog even uit hoe wetenschapper Stephen Hawking heeft bewezen dat tijdreizen helemaal niet kan bestaan.