Zo vaak als hij al is afgeschreven, zo vaak heeft Bob Dylan verrast met nieuwe wendingen in zijn muzikale carrière en nieuwe hoogtepunten in een oeuvre dat al zo rijk was. Na de folk kwam de rock ‘n  roll, na de rock kwam de country, na het liefdesverdriet kwam het geloof en na zijn laatste albums van begin deze eeuw, ruig, duister en soms nauwelijks verstaanbaar, kwamen er acht jaren met uitsluitend andermans werk.

En nu is er, na dat intermezzo met Sinatra-repertoire - al zo vaak geprezen en verguisd - opeens toch weer een nieuwe Dylan. Nieuw in vele opzichten. En weer regent het sterren op de recensentenpagina’s.