Hoe kunnen pijn en liefde zo dicht bij elkaar staan? Op haar zeventiende verliet Mandy Emadi’s vader het gezin en vertrok uit het niets naar Azerbeidzjan. Na jaren sporadisch contact komt ze erachter dat hij weer in Nederland woont. Het zet haar leven op zijn kop. Waarom heeft hij geen contact gezocht? Een brandend gemis vertelt haar dat ze hem op moet zoeken, maar is dat wel een goed idee?

In de persoonlijke documentaire Papa is melk halen onderzoekt Mandy Emadi hoe om te gaan met een vader die haar afgewezen heeft. Tijdens Mandy’s zoektocht zoomt de documentaire in op haar complexe familierelatie. Waar Mandy verlangt naar een vader in haar leven, heeft de rest van haar gezin daar helemaal geen behoefte aan. Er zijn te veel pijnlijke herinneringen. Door intieme gesprekken met haar broer, moeder, haar partner en deskundigen probeert Mandy te begrijpen waarom ze haar vader terug wil vinden.

'Met deze documentaire wil ik de complexiteit van ouder-kind relaties laten zien, waar liefde en pijn vaak hand in hand gaan. Het is te gemakkelijk om alles zwart-wit te zien. Ik wilde ruimte creëren voor nuance, voor de mooie herinneringen, zelfs als het contact met een ouder verbroken is. Toen mijn vader na zeven jaar onverwacht terugkeerde naar Nederland, voelde het als een natuurlijke stap om dit proces te documenteren en te onderzoeken wat ik écht voelde.'

Mandy Emadi

De documentaire toont de emotionele worsteling en dilemma’s die daarbij komen kijken. Want hoe stel je - als verlaten kind - gezonde grenzen? Staat haar verlangen om het contact met haar vader te herstellen haar emotionele welzijn in de weg?

Over de makers

Mandy Emadi (2000), opgegroeid in de Achterhoek en van Nederlands-Iraanse afkomst, maakt met deze documentaire haar debuut als filmmaker. Naast haar documentaire schrijft, presenteert en maakt Mandy ook voor VPRO Dorst waarbij ze zich volledig onderdompelt in verschillende onderwerpen. Mandy ziet in mensen de grootste fascinatie en dit is de kern van haar werk. Voordat ze de overstap naar de media maakte, werkte ze in de jeugdzorg. 

Regisseur Kim Smeekes (1987) maakte eerder de documentaires Even Vergeten en All Inclusive Love waarin ze intieme portretten maakte die een groter verhaal vertellen. Haar werk wordt altijd gedreven door verhalen met maatschappelijke impact. Verder maakte ze ook series als Trippers waar verhalen aan de rafelrandjes van de wereld werden verteld en Fight or Flight waar mensen werden geportretteerd die opgroeiden in hetzelfde conflictgebied: een deel van hen bleef daar om te vechten, een deel vluchtte.