En hoe gingen de opnames? 'Ja, het ging goed! Mooie ervan is dat het geen bokswedstrijd was, omdat we vrienden zijn. We konden over heel veel onderwerpen alleen maar open zijn, waardoor we gelijk het diepe indoken.'

Waar kende jij Theo Maassen van? 'Ik ben al jaren fan van hem en heb hem ooit benaderd om mee te werken aan het nummer Hedde Druksop. Gek genoeg kende hij mijn eerste plaat en deed hij mee. Toen is er een soort klik ontstaan. Misschien ook omdat we allebei vader zijn, dat schept een band.'

Wist je wat je kon verwachten? 'Het gesprek over religie had ik aan zien komen. Daar hebben we het vaker over gehad. Ik weet hoe hij daar in staat. Ik ben meer van de houvast en Theo is meer van het loslaten. Hij vindt een soort rust in de gedachte dat je niet alles weet en dat is gelijk ons grote verschil: ik worstel daar juist mee. Maar om zo gedwongen in een ruimte hier een gesprek over te hebben werkte heel goed. We hadden echt de tijd om elkaars intentie te proeven in plaats van ons eigen standpunt te verdedigen.'

Veel reacties gekregen? 'Ik kreeg heel veel appjes, maar durfde eerst niet te kijken. Op een gegeven moment liet een vriend weten dat ik echt niet bang hoefde te zijn. Toen ben ik gaan kijken en het was een ontploffing aan liefde en steun. Ik voelde mij een beetje als het kleine broertje van de hele wereld, wat niet altijd een fijne positie is, maar nu was dat wel mooi.'

Meest opmerkelijke? 'Het meest gekke waren berichten van nepaccounts die mij wilden begeleiden om me van mijn twijfels af te helpen. Maar ik kreeg vooral heel veel positieve reacties en het advies om te durven twijfelen. Ik zie het trouwens zelf niet als twijfelen, maar meer als open staan voor een ander geluid. Dat is een verschil waar iedereen wat van kan leren. Je kan alleen maar iets leren door open te staan. Zo heb ik bijvoorbeeld de islam ook gevonden.'

'Weet je wat grappig is? Ik heb vaak het gevoel dat hij soms net zo’n dogmatische atheïst is, als ik een vrije moslim ben. In dat opzicht waren we aan elkaar gewaagd.'