Het Drentse landschap als bron
In haar nieuwe roman 'Het huis achter de wilgen' roept Mariëtte Haveman het zuidwest-Drentse landschap van donker water, wilgen en riet zo krachtig op dat het lijkt alsof het niet zomaar een decor is voor haar verhaal, maar eigenlijk een personage dat bewoners en passanten gevangen houdt. Iedereen die het gebied wil bewonen, of er iets wil realiseren, zal rekening moeten houden met de bijna boosaardige aanwezigheid van natuur en geschiedenis. Mathijs Deen zoekt de schrijfster op, wandelt met haar langs het riet en onder de wilgen van het landgoed bij Zutphen waar ze ooit woonde, op zoek naar de bron waaruit dit boek ontstond.