Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social'
aan te vinken.
Waarom is dit nodig?
De jonge kunstenaar maakt zijn schaamte tot inzet van zijn tekeningen; ze hebben iets duisters en homo-erotisch. Maar het is geen exclusieve homokunst. Staassen probeert het werk voor iedereen aantrekkelijk en verleidelijk te maken. Verslaggever Gijsbert van der Wal ging deze week bij Staassen op bezoek.
De installaties van beeldend kunstenaar Zoro Feigl suggereren te leven. Zijn materiaal danst en kronkelt. Hij richt zich bij voorkeur op de dunne grens tussen beheersbaarheid en onvoorspelbaarheid van natuurkundige verschijnselen. Feigl’s vormen veranderen voortdurend, soms langzaam dan weer snel. Pieter van der Wielen sprak met Zoro Feigl. Op de eindexamententoonstelling van de kunstacademie in Den Bosch trokken de potloodtekeningen van Koes Staassen onlangs de aandacht: de aandacht van twee gerenommeerde galeriehouders, die zijn werk nu al laten zien, en ook die van onze verslaggever Gijsbert van der Wal, die deze week bij Staassen op bezoek ging. De jonge kunstenaar maakt zijn schaamte tot inzet van zijn tekeningen; ze hebben iets duisters en homo-erotisch. Maar het is geen exclusieve homokunst. Staassen probeert het werk voor iedereen aantrekkelijk en verleidelijk te maken. En vandaag in Plots: 'Halte voor asocialen', een verhaal gemaakt door René van Es.