Maartje Remmers is actrice. Na haar afstuderen aan de Maastrichtse Toneelacademie richtte ze met vijf studiegenoten de acteursgroep Wunderbaum (voorheen Jonghollandia, onder de vleugels van Johan Simons) op. Inmiddels hebben ze samen bijna dertig voorstellingen gemaakt, waaronder de alom geprezen reeks over de participatiesamenleving; The New Forest. Vanaf deze week is op Theaterfestival Boulevard in Den Bosch de locatievoorstelling Superleuk, maar voortaan zonder mij te zien, geïnspireerd door het gelijknamige essay van David Foster Wallace over onze zelfvernietigende prestatie- en amusementscultuur. Clairy Polak spreekt met Maartje Remmers. Bekijk het gesprek hier

Improvisatieprogramma De Vloer Op is inmiddels een klassieker op de Nederlandse televisie. De formule: twee of soms drie acteurs krijgen maatschappelijke en relationele dilemma’s voorgeschoteld die ze vervolgens onvoorbereid voor de camera uit spelen. Verslaggever Nicole Terborg spreekt acteur Fabian Jansen en actrice Eva Van der Gucht. (Herhaling)

De Narco-serie, televisiedrama over drugsmaffia, is populair. Volgden we op Netflix al het wel en wee van Pablo Escobar in de serie die letterlijk 'Narcos' heet, ook de grootste Mexicaanse drugsbaron Joaquín 'El Chapo' Guzmán heeft nu zijn eigen serie: El Chapo. Wat verklaart dat succes, niet in de laatste plaats in landen als Mexico en Colombia zelf? Jan Paul de Bondt kijkt met antropoloog en oorlogsfotograaf Teun Voeten. Hij werkt aan een documentaire over het Mexicaanse drugsgeweld en doet onderzoek naar de relatie tussen 'narco-cultuur' en populaire cultuur. (Herhaling)

Hansje van Halem is grafisch ontwerper. Ze ontwerpt boeken, sierpapier voor schutbladen, postzegels en vooral affiches; die laatste in zeefdruk of risografie. Haar experimenten met lettervormen en patronen, vaak in combinatie, bewegen zich tussen toegepast en autonoom. Een voorbeeld daarvan is de visuele identiteit voor het Lowlands Festival, die recent is gelanceerd. Naast grafische toepassingen maakt Van Halem ontwerpen voor de (semi-)openbare ruimte. Tot en met 1 oktober is werk van haar te zien in de Bijzondere collecties Universiteit van Amsterdam; de tentoonstelling In Patterns. Clairy Polak spreekt met Hansje van Halem. Bekijk het gesprek hier

Een doodskist timmeren voor je vader is geen alledaags klusje. Kunstenaar Menno de Nooijer doet het met liefde en precisie. Niet alleen omdat hij een hechte band heeft met zijn zieke vader, kunstenaar Paul de Nooijer, maar ook omdat de doodskist een rekwisiet is in hun nieuwe videoperformance. In de intieme documentaire Het Laatste Kunstje is goed te zien hoe sterk leven en werk van het gerenommeerde kunstenaarsduo met elkaar is vervlochten, want de families wonen en werken gezamenlijk op een paradijselijke Zeeuwse boerderij. Floortje Smit spreekt met regisseur Jacomien Kodde, tevens partner van Menno, en met Paul en Menno de Nooijer. (Herhaling)

Fotograaf Jan Dirk van der Burg maakte een wel heel bijzondere fotoreportage. Vanuit Amsterdam reisde hij een jaar lang naar seksclubs in de provincie, om ze te fotograferen in het ochtendlicht. Club Sanne Privé in Herten, Escape in Doetinchem, noem maar op. "Een blik op het provinciale prostitutielandschap", noemt de fotograaf het zelf. Verslaggever Mathijs Deen zocht de fotograaf op om samen een kijkje te nemen bij Club Paradise. (Herhaling)

Teun Voeten is oorlogsfotograaf, antropoloog en journalist. De afgelopen 25 jaar werkte hij in vele conflictgebieden, zoals Rwanda, Afghanistan, Irak en Libië. Ook legde hij het dagelijks leven in Noord-Korea vast. Zijn werk verscheen in bladen als Vanity Fair, New York Times Magazine en Newsweek. Tussendoor schreef hij de boeken Tunnelmensen, over zijn verblijf tussen Newyorkse daklozen die ondergronds leven, en How de Body?, over de burgeroorlog in Sierra Leone waarvan hij bijna slachtoffer werd. Momenteel promoveert Voeten op de Mexicaanse drugsoorlog. Wilfried de Jong spreekt met Teun Voeten. Bekijk het gesprek hier

Horen sportauto’s in musea, en zo ja, is dat vanwege het design, is het omdat verbrandingsmotoren onderhand in musea horen, óf is er met sportauto’s hetzelfde aan de hand als met kunstwerken? Onze verslaggever Botte Jellema neemt een kijkje bij de Formule 1-auto's van McLaren, die het Louwman Museum in Den Haag tentoonstelde. (Herhaling)

Bij de Maatschappij Arti et Amicitiae, een Amsterdamse vereniging van kunstenaars en kunstliefhebbers, opent vandaag de tentoonstelling Cartooning Syria. Het is een verzameling van cartoons over Syrië, voornamelijk gemaakt door Syrische kunstenaars, die bijna allemaal zijn gevlucht voor de oorlog in hun land. Aan de hand van politieke spotprenten becommentariëren ze op eigen wijze de complexe situatie in Syrië. Verslaggever Stef Visjager ging met initiator Ronald Bos op bezoek bij Sameer Khalili, één van de cartoonisten. (Herhaling)

Erik van Lieshout is beeldend kunstenaar. Hij maakt schilderijen, collages, tekeningen, installaties en videofilms. Ook maakt hij multimediale installaties waarin hij deze verschillende uitingsvormen met elkaar combineert. In zijn werk komen grote thema’s als de liefde, nationalisme, racisme en de maatschappelijke betekenis van kunst aan de orde, waarin hij niemand, ook zichzelf niet, spaart. Momenteel is werk van hem te zien tijdens de groepstentoonstelling Het zalig nietsdoen, in Museum Kranenburgh te Bergen, waar het nietsdoen wordt gevierd. Wilfried de Jong spreekt met Erik van Lieshout. Bekijk het gesprek hier

Bankovervaller en drugshandelaar Stanley Hillis alias 'de Ouwe' is veel minder bekend dan zijn (voormalige) partners-in-crime Klaas Bruinsma, Willem Holleeder en Willem Endstra. Misdaadjournalisten Vico Olling en Martijn Haas raakten gefascineerd door Hillis en schreven zijn biografie: De kouwe ouwe. Emmie Kollau ontmoet ze in een hotel bij de snelweg, waar ze vaak met hun criminele informanten afspraken en waar Hillis ooit nog eens een drugs-gerelateerd akkefietje op zijn eigen wijze oploste. (Herhaling)

Er zijn mensen die het niet over het hart kunnen verkrijgen een boek weg te doen. Zelfs al puilt het huis ervan uit, zelfs al verstoft het boek of is het knaagvoer voor zilvervisjes. Ook onze verslaggever Mathijs Deen kan maar moeilijk afstand doen van de berg boeken in z'n huis. Hij wendde zich tot Paul van Capelleveen, conservator bij de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag, die in z'n nieuwe boek De Complete Verzameling een paar hoofdstukken heeft opgenomen over het weggooien van boeken. (Herhaling)

Sanne De Wilde is een Vlaamse fotografe. Ze woont in Amsterdam en werkt onder meer voor de Volkskrant. Ze maakte naam met bekroonde projecten als The Dwarf Empire, Samoa Kekea en Snow White, waarin ze mensen met dwerggroei en albinisme portretteert. Onlangs verscheen van haar het boek The Island Of The Colorblind, waarvoor ze naar Pingelap and Pohnpei, twee eilanden in Micronesië, is gereisd. Een uitzonderlijk hoog percentage van de bevolking lijdt aan de zeldzame genetische afwijking achromatopsie, of totale kleurenblindheid. Floortje Smit spreekt met Sanne De Wilde. Luister hier terug

We gaan op bezoek in de werkkamer van Martin Fondse, pianist, blazer, componist én winnaar van de Boy Edgar Prijs 2017, de belangrijkste prijs in Nederland voor jazz en geïmproviseerde muziek. Martin Fondse is niet zo van de goddelijke inspiratie. Een speelkaart, een bureaustoel-stangetje en koelkast-lawaai - d​​át is voer voor de componist. Verslaggever Jan Paul de Bondt mocht meeluisteren in zijn werkkamer.