Op zijn negentiende debuteerde Rashid Novaire met de verhalenbundel Reigers in Caïro. Inmiddels heeft hij verschillende romans op zijn naam staan, waaronder Het lied van de rog, Afkomst en Hoogmoed. Zijn nieuwe boek Zeg maar dat we niet thuis zijn gaat over een man die bij een begrafenisondernemer werkt. Maar hij wil iets anders, meer met de levenden. Zijn werk met de doden zit erop. Zijn leidinggevende haalt hem over om nog een week te blijven. In de laatste zeven dagen van zijn loopbaan bij de doden overkomen hem echter allerlei onverklaarbare zaken. Pieter van der Wielen spreekt met schrijver Rashid Novaire. (Lees meer...)

De tentoonstelling Footprint in het Modemuseum Antwerpen toont baanbrekende schoenontwerpen van de 20ste en 21ste eeuw. De collectie is onder andere geleend van verzamelaar Geert Bruloot. Deze schoenenfanaat heeft meerdere modeboeken geschreven, is eigenaar van de schoenenboetiek Coccodrillo en hij is een van de curatoren. Nicole Terborg bezoekt samen met hem de expositie.

Hoe kan een man 'met de uitstraling van een omgevallen tuinhekje' het schoppen tot cultheld? Wie tekent willens en wetens voor een leven vol teleurstellingen? Waar wordt zoveel gesproken over daden? Waar zit je toch zo gezellig? Het antwoord is altijd Feyenoord. Verslaggever Maarten Westerveen trok het eigen rood-wit aan en sprak in De Kuip met journalist en schrijver Michel van Egmond over zijn Feyenoordboek De snor van József Kiprich.

Onze nachtcorrespondent bericht over het In Limbo Embassy-project.

Kristien Hemmerechts is een van de meest vooraanstaande Vlaamse auteurs. Ze debuteerde in1987 met de roman Een zuil van zout en publiceerde sindsdien meer dan twintig romans, verhalenbundels en essays. Haar meest controversiële boek tot nog toe is De vrouw die de honden eten gaf, uit 2014. Deze roman vanuit het perspectief van een personage gebaseerd op Michelle Martin, de vrouw van Marc Dutroux, deed met name in België veel stof opwaaien. In haar nieuwe boek Alles verandert, een spiegelroman van In ongenade van J.M. Coetzee, speelt seksualiteit een centrale rol. Pieter van der Wielen spreekt met Kristien Hemmerechts.

Het was een grote teleurstelling voor galeriehouder Wim van Krimpen: wegens een geschil kon de geplande Escher tentoonstelling in Kunsthal Citroen niet doorgaan. Fotograaf Koos Breukel bood uitkomst. In minder dan twee weken tijd stelt hij de grootste overzichtstentoonstelling van zijn werk samen. Met een aantal van de portretten waar hij beroemd mee is geworden en met werk van oud assistenten. Inge ter Schure keek alvast naar de tentoonstelling met de fotograaf.

Saskia Stolz verspreidt voor haar kunstproject Moving People duizenden miniatuur-vluchtelingen door de grote steden. Verslaggever Emmie Kollau peilt met haar de reacties op straat en vraagt Stolz waarom ze dit doet.

Onze nachtcorrepsondent brengt namens de redactie van Nooit Meer Slapen een in memoriam aan Joost Zwagerman.

Jean Pierre Rawie wordt wel dé volksdichter van Nederland genoemd. Zijn bundels halen opvallend hoge oplagen en zijn versregels duiken met grote regelmaat op in rouwadvertenties in de krant. Al ruim 35 jaar publiceert hij poëzie. Als prozaschrijver debuteerde hij in 2013 met Vroeger was alles beter, behalve de tandarts, waarin hij zichzelf met zelfspot portretteert als o.a. ‘snobist, domineezoon, driedelige dandy en vrouwenverslinder’. Nu verschijnt van hem Mijn ouders hadden één kind en een dochter, een boek waarin hij zijn bewogen leven beschrijft. Pieter van der Wielen spreekt met Jean Pierre Rawie.

Niet alle jongens van de generatie die begin jaren 80 volwassen werd, zaten depressief op zolderkamers te luisteren naar Joy Division en te wachten tot de bom viel. Hoofdredacteur van de VPRO-gids, Hugo Blom, trakteert de lezer in zijn eerste boek Een Kleine Moeite op een verhaal waarin een dwarse jongeman in de vroege ontwikkeling van IT z'n kansen ziet en successen boekt. De wond in zijn leven, een afwezige moeder en een vader die hem in de steek liet, geeft hem de vastberadenheid en de energie om tegen de stroom in zijn eigen pad te vinden en te volgen. Gelukkig is hij niet. Succesvol wel. Mathijs Deen spreekt de schrijver.

Fotografe Hanne van der Woude raakte zes jaar geleden bevriend met het kunstenaarsechtpaar Emmy Eerdmans en Ben Joosten. Ze legde het leven van de ongewone, energieke tachtigers vast en bleef Emmy fotograferen nadat Ben in 2013 was overleden. In Huis Marseille in Amsterdam opent komende zaterdag de tentoonstelling De wereld van Emmy. Van der Woude presenteert dan ook haar fotoboek Vivace. Gijsbert van der Wal spreekt met Hanne van der Woude bij Emmy thuis.

Onze nachtcorrespondent duikt in de bekladding van een kunstwerk van Anish Kapoor.

De Turks-Nederlandse Karsu Dönmez begon op haar zevende met pianospelen en al snel combineerde ze de klassieken van Chopin, Mozart, Bach en Beethoven met traditionele Turkse liederen en moderne jazz. Op veertienjarige leeftijd begon ze met optreden in het Turkse restaurant van haar vader in Amsterdam. Na een uitnodiging om in de New Yorkse Carnegie Hall op te treden werd ze een veelgevraagd artiest op zowel Nederlandse als Turkse podia. Deze week verschijnt haar tweede album Colors, de opvolger van haar debuutalbum Confession uit 2012. Pieter van der Wielen spreekt met Karsu Dönmez.

Kunstenares Laurence Aëgerter veranderde al eens een peeskamer op de Wallen in een openbaar zwembad, nu is ze aan de slag met een isoleerkamer in een psychiatrische inrichting. Elke dag geeft ze de ruimte een totaal andere functie: van terrarium massageruimte, concertzaal of een tuincentrum. De cliënten op de afdeling lijken dat de normaalste zaak van de wereld te vinden. Aëgerter ageert sterk tegen opsluiting in separeerruimtes en vraagt door haar kunst aandacht voor alternatieven. Emmie Kollau spreekt de kunstenares.

Regisseurs Maartje Seyferth en Viktor Nieuwenhuijs komen met een nieuwe film, Kat en muis, een surreëel drama over hoe een jong meisje worstelt met herinneringen die niet mogen bestaan. Nooit Meer Slapen ontmoet de regisseurs.

Onze nachtcorrespondent bericht over het Bordewijk-festival.

Actrice, regisseur en schrijfster Annemarie Prins (82) stond aan de wieg van spraakmakende theatergroepen als Theater Terzijde en De Salon. Ze regisseerde twee opera’s voor het Holland Festival en maakte een reeks voorstellingen op basis van het werk van Samuel Beckett. Ze speelde in een groot aantal films en televisieseries, waaronder Oud Geld, Wij Alexander, Novemberlicht, Annie M.G. en Lijn 32. In de speciaal voor haar geschreven voorstelling Oud en wit maakt ze nu de balans op van haar leven. Zal ze het halen, haar examen ‘Mensch’? Ester Naomi Perquin spreekt met Annemarie Prins.

Penoza begint aan het vierde seizoen. De Nederlandse misdaadserie rond Carmen van Walraven eindigde in het derde seizoen met een onduidelijk lot voor Carmen, waar toen meer dan een miljoen mensen naar keken. De serie is niet alleen in Nederland opgevallen, want het is verkocht aan landen als België, Polen, Rusland en de Verenigde Staten. Regisseur Diederik van Rooijen en cameraman Willem Helwig ontwikkelden de onderscheidende stijl van de televisieserie. Botte Jellema dook in de duistere onderwereld van Penoza.

Iconische beelden komen niet zomaar tot stand, ze worden zorgvuldig geselecteerd. Klik een moment te laat en je wereldleider kijkt net weg, je beeld raakt net uit balans, je foto verandert op slag van beeld tot kiekje. Maarten Westerveen bezocht samen met Fotograaf des Vaderl​ands Ahmet Polat het Foam in Amsterdam voor de tentoonstelling Magnum Contact Sheets, die een beeld geeft van de totstandkoming van iconische foto's.