Je bent jong en je wil wat. En dan opeens lukt dat ook nog. Hoe voelt het om op het punt van doorbreken te staan? In onze rubriek 'Dit Zijn De Namen' praten we met verschillende jonge kunstenaars over hun ambities.

Charli Chung is half Chinees en half Italiaans en naar eigen zeggen een echt werkpaard vol temperament, energie, enthousiasme en ideeën. Hij maakt de ene succesvolle theatervoorstelling na de andere en is niet bang om zijn ambitieuze, grote dromen na te jagen.

We zochten Charli op in de stadsschouwburg van Amsterdam: “Als we dan toch over theater gaan praten, laten we dan maar afspreken in het meest belangrijke theater van Amsterdam,” stelde hijzelf de ochtend voor het interview voor.

Bij de artiesteningang ontmoette we de enthousiaste 23-jarige regisseur. Langs schilderijen, kroonluchters, over prachtige tapijten en met een oog werpend op de reusachtige zaal liepen we naar... jawel, de kleedkamer. Daar gingen we zitten om te horen hoe Charli op het idee kwam om theaterregisseur te worden; de eerste stappen zette bij de toneelschool in Maastricht, bij toneelgroep Oostpool en nu bij het Frascati theater. Charli vertelt in die kleedkamer over de belangrijkste regisseur in zijn leven: zijn moeder. Over zijn rol als leider van de groep. Over inspiratie, toekomstdromen en missies.

Terwijl we op de rode stoelen van de grote zaal zitten vertelt Charli verder: “Ik wil in het theater een veilige ruimte creëren, waar het publiek zich om hun gemak voelen maar tegelijkertijd worden uitgedaagd. Ik wil mensen laten zien dat er ook andere manieren zijn om te bestaan en om lief te hebben."

Met zijn stukken - "Die gaan zeker over de liefde!" - wil hij mensen uitdagen om hun emoties echt aan te gaan. Hij bevraagt het leven en de liefde en wil zijn pubiek uitnodigen om op een andere manier te gaan kijken: "Ik wil het publiek ook laten zien dat er andere manieren zijn om te leven. En dat al die verschillende manieren er mogen zijn, dat ze goed zijn."

Het theater is daarvoor de perfecte plek. "Ik vier ook graag wat die ruimte is, en wat het kan doen." Hij spreekt daadkrachtig en vol van vertrouwen: “Ik geloof er echt in dat we heel belangrijk werk maken. Dat we iets kunnen doen met het publiek. Daar geloof ik in." En dus geloven wij het ook.