toespraak jaap boots

Lees hier het dankwoord van Jaap Boots naar aanleiding van de Eervolle Vermelding Nipkow voor zijn JaBo Gumboshow.

Wow! Een prijs! Nou ja; een Eervolle Vermelding. Ik heb nog nooit eerder een prijs gewonnen! Tot nog toe heb ik alleen maar een nominatie gehad voor een Edison. Toen verloor ik van Marco Borsato en Herman Brood. En daarna heb ik samen met drie anderen de derde prijs gewonnen bij een Radio6 midgetgolftoernooi. Met een echte beker. Die heb ik net zolang bij me geprobeerd te houden tot iemand anders hem wel eens op zijn bureau wilde hebben. Maar deze Eervolle Vermelding -dat is different cook. Vandaar een paar extra woorden.

Toen ik in 2009 met jazzkenner en saxofonist Koen Schouten aan een zoveelste nieuw radioavontuur begon, nadat voor de zoveelste keer een leuk & succesvol programma op Radio 6 door de bekende hogere Hilversumse machten was geschrapt stelden wij, om onze invalshoek te bepalen van te voren een manifest op. Dat heette het Shouting Boots Manifest- de 11 geboden voor goede radio volgens Schouten & Boots.

Toen ik te horen kreeg dat de hogere Hilversumse machten wederom een bijna tot op de onderbroek uitgekleed programma (de zojuist met een eervolle vermelding beloonde JaBo Gumbo Show) per 1 januari aanstaande ook laten verdwijnen heb ik die 11 geboden nog eens overgelezen.

Shouting Boots Manifesto: 11 geboden voor goede radio

1. gij zult de muziek centraal stellen
2. gij zult op smaak te betrappen zijn
3. gij zult uw programma zelf samenstellen
4. gij zult geen file informatie geven
5. gij zult niet in hokjes denken
6. gij zult de luistercijfers niet verafgoden
7. gij zult niet naar het veilige midden trekken
8. gij zult de muzikanten respecteren tenzij zij anders verdienen
9. gij zult de luisteraar onder- noch overschatten
10. gij zult iedere vorm van purisme verre van u werpen
11. gij zult de hypes niet geloven

Toen ik alles dus nog eens overlas moest ik tot de conclusie komen dat ik sinds een half jaar in ieder geval al twee van mijn eigen geboden had moeten overtreden. Ik stel de JaBo GumBo Show sinds september 2013 namelijk nog maar gedeeltelijk zelf samen en -zoals de hele publieke omroep- schuift ook Radio 6 (ooit als avontuurlijke radiozender begonnen) steeds meer op naar het veilige midden, waar grote hits, bekende namen, spelletjes en vooral niet te ‘moeilijke muziek’ tot mijn dj-verdriet de dienst uitmaken.

Ik ben daarom zeer verheugd en geroerd en dankbaar dat ik deze eervolle vermelding vooral blijk te hebben gekregen voor mijn werk in de loop der jaren. In mijn andere zak zit de donderspeech die ik namelijk afgestoken zou hebben als de jury mij de eervolle vermelding had gegeven voor de JaBo Gumbo Show -een show die ik zelf niet beschouw als het allerbeste programma dat ik ooit gemaakt heb. Nee, gelukkig heb ik de Eervolle Vermelding gekregen voor iets waar ik achter kan staan: mijn radiowerk ‘door de eeuwen heen’.

En dat werk deed ik, ook in een door anderen samengesteld programma, altijd met veel plezier. Dat kwam door de omroep waar ik voor werkte, en de teams waarin ik de laatste tijd verkeerde, de VPRO Radio 6 redactie en productie waarvan ik Eva van Meerten, David Gibbs, Aad Van Nieuwkerk, Armeno Alberts, Pieter van Hoogdalem en chef de mission Maarten van Heuven met name wil noemen.

Ook wil ik mijn Radio6 dj-collega’s en de muzieksamenstellers bedanken, met name Andrew Makkinga, Steef Cuijpers, Frank Jochemsen (maar er zijn er nog veel meer), waar ik met veel plezier mee heb samengewerkt. Last but not least: muzikanten en luisteraars. Muzikanten: Altijd bereid om voor een appel en een ei te komen spelen. Luisteraars: meelevend, meemailend, meetwitterend, kritisch, enthousiast, en soms zelfs dankbaar.

Valt het jullie ook op dat dit steeds meer begint te lijken op een afscheidsspeech? Dat klopt: door een bizarre samenloop van omstandigheden heb ik gisteren te horen gekregen dat niet alleen de JaBo Gumbo Show maar ook mijn dienstverband bij de VPRO per 1 januari 2014 ophoudt. Dat mag zo zijn, maar deze Eervolle Vermelding neem ik mee, en ik beloof dat ik hem niet a la Rijk de Gooijer uit het raam van een rijdende auto zal smijten. Nee, ik zal hem koesteren, als een kleine kroon op mijn radiowerk van de afgelopen 15 jaar. Dank u wel.