Ik sta altijd te kijken van mensen die op straat een microfoon onder hun neus geduwd krijgen en zo – pats! boem! – op de vraag van de verslaggever antwoord hebben.
De microfoon onder de neus overkwam mij ooit op een dinsdagochtend in een doodstille bouwmarkt. Daar stond plotseling Jan Reiff van Nova. Met een cameraman en nog iemand met een hengel geloof ik. Hoe milieubewust was ik? Niet, klonk het in mijn hoofd. Echt helemaal niet. Ik reed in een extreem vervuilende auto, liet altijd zo veel mogelijk lampen branden, at elke dag vlees, gooide al het vuilnis in één bak, ik was, denk ik, in mijn eentje verantwoordelijk voor de ondergang van de hele aarde. Dat was natuurlijk niet zo’n goed antwoord, klonk het in de andere helft van mijn hoofd. Daardoor ontstond er kortsluiting en stamelde ik wat onzin die gelukkig in de montage integraal is gesneuveld. Soms moeten mensen tegen zichzelf in bescherming worden genomen.
Gisteren zag ik een filmpje voorbijkomen van Roel Maalderink, die van voxpoppen zijn stiel heeft gemaakt en daarmee een populair YouTubekanaal vult. In het filmpje stelt hij mensen de vraag wat ze ervan vinden wanneer twee mannen of twee vrouwen op straat hand in hand lopen. Het filmpje ging viraal dankzij twee grootouders, met hun kleindochter tussen hen in, die vinden dat ‘ze vooral geen aanleiding moeten geven’ en dat hand-in-handlopers erom vragen ‘klappen’ te krijgen. Het stel wordt aan het eind gered door de kleindochter van een jaar of negen die corrigeert: ‘Ik vind het best wel normaal als homo’s hand in hand lopen.’
Op Maalderinks site staat dat hij in 2016 afstudeerde met een 9 voor zijn scriptie over online naming and shaming. Misschien nog eens lezen voor je iedereen in de montage laat?