Dankzij de VPRO was ik er vroeg bij.
Mijn licht wantrouwende karakter heeft ervoor gezorgd dat ik zelden tot de voorhoede behoor, maar omdat de VPRO in 1994 online ging, moest ik wel. In het model van de innovatietheorie worden mensen onderverdeeld in vijf groepen: de innovators, early adopters, early majority, gevolgd door de late majority en helemaal achteraan komen de laggards. Gevoelsmatig willen we waarschijnlijk allemaal in groep 2 zitten, in de praktijk zal het vaker groep 3 en 4 zijn.
Gisteren betaalde ik voor het eerst met mijn telefoon, via Apple Pay. De dag ervoor had ik nog een korte discussie op Twitter gelezen over deze dienst onder de noemer ‘waar hep dat allemaal voor nodig’. Er kwam iemand met de vergelijking paard-benzinemotor die helemaal nergens op sloeg, maar uiteindelijk was de kern van de zaak: het is nieuw, het bespaart je drie seconden waarin je anders je portemonnee moet pakken, het is nieuw, je mag boven de 25 euro contactloos betalen, het is nieuw, je hebt je telefoon toch altijd al in je hand, het is nieuw en zit niet zo te zeuren. Zo gaan we om met mensen uit groep 4 en 5 die even de kat uit de boom kijken. Apple Pay stamt al uit 2014 dus ik zit weer eens in groep 4.
Vorige week lanceerden we vprogids.nl, gratis voor abonnees naast de papieren gids. De bijbehorende brief kreeg ik terug van een abonnee die mij bezwoer haar vooral de papieren gids te blijven sturen, daar had ze al sinds 1951 meer dan genoeg aan. Tussen haakjes stond achter haar naam ook nog haar geboortejaar (1925) dus ze is al vanaf haar 26ste lezer van dit blad. Tegen zulke early adoptersheb ik weinig in te brengen.