Omdat de aarde ten onder gaat hadden we een tijdje geleden bedacht dat het een goed idee zou zijn om van de vpro een autarkie te maken.
Dit wilde plan bleek later vooral te stoelen op de gedachte dat het platte dak van deze villa met gras begroeid is, waar één keer per jaar een feestje wordt gegeven en dat verder maar zo’n beetje ligt te lummelen. Kunnen we daar niet een kinderboerderij op zetten? Maar ja, na één lunch heb je al die dieren alweer opgegeten en wat dan? Zonnepanelen dan?
Dat was wel een goed idee en nu, een jaar of negen later, liggen ze er ook daadwerkelijk, en hebben ze in twee maanden tijd 8,63 MWh opgewekt, genoeg voor een jaar stroomvoorziening voor twee vierpersoonshuishoudens, of één achtpersoonshuishouden omdat onze kinderen weer thuis komen wonen en onze ouders ook, maar dat is een ander verhaal. Het is nieuws in de categorie 'verdomd het werkt'. Natuurlijk, het is een investering, die moet terugverdiend enzovoort, maar als je niets doet, ook enzovoort. We weten het allemaal zo goed.
Nou, ik niet. Ik moest een nieuwe auto kopen. Ja, dat moest, vond ik, al woon ik in de binnenstad van Utrecht met nul parkeerplaatsen en wel een station met de grootste fietsenstalling van de hele wereld. Een tweedehands Volvo, rechtstreeks uit Zweden, waarvan ik niet doorhad dat het een leswagen was geweest. En waarvan ik ook in eerste instantie niet doorhad dat hij op E85 kan rijden. E85? Ja E85, biobrandstof. Hiermee zou ik in één klap mijn zoveelste bijdrage aan de ondergang van de aarde kunnen neutraliseren.
Helaas. In heel Nederland is E85 niet aan de pomp verkrijgbaar. Ik zal eens vragen of er ook niet een tankstationnetje op ons dak kan.