Een lezer van de gids heeft me er wel eens op aangesproken dat deze stukjes bij tijd en wijle onwaarheden bevatten.
Ik kan dat ontkennen noch bevestigen, maar wat ik wel kan doen, is aankondigen dat wat ik nu ga vertellen een onversneden stukje fact-free journalism is. Om de eenvoudige reden dat de feiten vandaag nog niet bekend zijn, en ik er toch graag iets over wil zeggen. Morgen verschijnt, en nu is het eindelijk eens toepasselijk: Deo volente, de mediabrief van minister Arie Slob. Lang gewacht, stil gezwegen, hij dan.
De afgelopen weken werd er hier en daar al het een en ander gelekt vanuit de Haagse stolp en wij, medewerkers van de publieke omroep, likten het nieuws gretig op. Afhankelijk van de omroep waar je werkt was het goed nieuws, was het slecht nieuws. Een ondergrens van 50.000 leden? Goed nieuws voor de collega’s van Human en wnl. Geen reclame meer tot 20.00 uur ’s avonds en online? Goed nieuws voor iedereen, hoewel ook weer een half besluit en de eerste aanwijzing dat een heldere visie opnieuw ontbreekt. npo 3 openstellen voor regiozenders? Leuk voor de programmamakers uit de regio die hun bereik zullen zien verviervoudigen tot wel 40.000 kijkers, maar tegelijkertijd het aangekondigde einde van het enige net waar nog wel eens geëxperimenteerd wordt.
In de Volkskrant stond een heldere analyse van oud-directeur Media, Letteren en Bibliotheken van het ministerie van wvc/ocw, Harry Kramer. Dat was natuurlijk ook al die jaren zijn opdracht: heldere analyses maken voor opeenvolgende bewindspersonen (Elco Brinkman, Hedy d’Ancona, Aad Nuis). Ik heb te weinig ruimte voor een samenvatting, u moet het vooral zelf even lezen. En minister Slob misschien ook? Wachten we nog wel een weekje langer op die brief.