Pas wanneer er een wegvalt, realiseer ik me hoeveel automatismen er in mijn leven zitten.
En nee, ik reken de Notre-Dame niet tot automatismen of vanzelfsprekendheden, gebouwen kunnen afbranden, gesloopt worden, verbouwd en herbouwd. Ik had op de avond van de brand een livestream aangezet op mijn laptop, terwijl de tv op tv5 stond met het geluid uit. Het schijnsel op mijn laptop werd gedurende de avond een soort haardvuur, en zelfs zo dat ik niet eens doorhad dat het op een gegeven moment uit was. Niet het vuur trouwens, de livestream. Ik zat ondertussen op scherm drie, mijn telefoon, een bericht te lezen dat wel een onderbreking van mijn automatismen zou veroorzaken.
Donderdagen zijn hier op de redactie synoniem voor drukkerdagen. Al jaren lang zakt VPRO Gids op donderdag, einde van de dag. Daarom hadden we hier vaak domibo's in plaats van vrijmibo's en wensten we elkaar meteen goed weekend. Ik kwam vaak te laat aan bij crèches, de buitenschoolse opvang of op schoolpleinen op die donderdagen, omdat de gids nog niet gezakt was en dat ging altijd voor (sorry jongens). Het is een wekelijks ijkpunt, een mijlpaal, daarna vloeit eventuele spanning weer weg, en bouwen we op naar de volgende donderdag.
Ook al heel lang gaat de gids naar hetzelfde adres, dat van Drukkerij Roto Smeets in Weert. Nu las ik op mijn telefoon dat er voor de hele Roto Smeets BV, waar drie drukkerijen met 800 man personeel deel van uitmaken, faillissement was aangevraagd. Wat ons precies 48 uur de tijd gaf om ervoor te zorgen dat deze gids op tijd gedrukt zou kunnen worden, waar dan ook, liefst in Weert. Als u dit leest, is dat gelukt. Brand geblust, en nu is het al bijna weer donderdag.