Zelfs de oude Grieken hadden al last van stress, overspannenheid en angstgevoelens voor verandering. Het is altijd een beetje verwarrend dat we ze zo consequent de ‘oude’ Grieken blijven noemen, dan zie je allemaal witbebaarde, rondschuifelende filosofen voor je op een democratisch pleintje ergens in Thebe. In werkelijkheid waren ze natuurlijk helemaal niet oud, hoogstens een jaar of dertig. Met nog zo’n tien jaar te leven. Jonge bejaarden dus. Maar toch ook al opgebrand.
Ik las dit in een opluchting brengend interview met de Duitse literatuurwetenschapper Anna Katharina Schaffner die onderzoek deed naar de historie van uitputting bij de moderne mens. Neanderthalers en cro-magnons deden even niet mee, die hadden het veel te druk met overleven om overspannen te raken. We zijn dus altijd al vatbaar geweest voor uitputting door stressfactoren, we zochten de reden alleen in iets anders. En de
oplossing natuurlijk ook.
Mijn vader, die 41 jaar lang docent in het middelbaar onderwijs was, en zie dan maar eens niet boven je theewater te raken, riep in tijden van hoogspanning: ‘Was ik maar een poes.’ Niet zo’n heel gek idee, de meeste poezen leiden een jaloersmakend leven, met eigenlijk als enige beperking dat je je eigen **** moet likken. Soit, alles went.
Robin van Persie zal halverwege 2019 stoppen met voetballen. Nieuws? Niet echt natuurlijk. Hij is 35. En nu? ‘De KNVB heeft opties neergelegd,’ aldus een van de allerbeste, allermooiste, allersierlijkste voetballers die dit land heeft
gekend. Opties van de KNVB lijken me in dit verband rechtstreeks te leiden naar een leven vol neurasthenie, melancholia en burn-out. Gelukkig zei hij ook nog: ‘Ik moet straks niets meer. Ik ga zwemmen, tafeltennissen, tennissen, voetvolleyen ...’ Van Persie is een poes.