Het is een zin die nog wel even in mijn hoofd zal blijven rondzingen. Hij staat in een rapport van 82 pagina’s dat vier studenten van de Nederlandse School voor het Openbaar Bestuur (NSOB) schreven in opdracht van de NPO. De zin: ‘Ons advies is de adviezen uit eerdere onderzoeken verder uit te werken en te concretiseren.’ Ook dit advies was blijkbaar aan dovemansoren gericht, want de NPO deed een poging publicatie van het rapport te voorkomen, omdat het geen antwoord zou geven op de oorspronkelijke onderzoeksopdracht die ging over publiek-private samenwerking. Interessant, maar klein bier in vergelijking met wat de vier opleverden, een helder verhaal met zes duidelijke adviezen hoe de Nederlandse Publieke Omroep zich zou kunnen gedragen in het hedendaagse en toekomstige medialandschap.
Inmiddels is het rapport wel vrijgegeven en ik wil u niet verplichten die 82 pagina’s te lezen, maar het geeft een breder perspectief dan het gesteggel over geld van de afgelopen weken.
Een nieuwe bezuiniging van 62 miljoen is niet te verteren, zeker niet wanneer zij op de programmering wordt afgewenteld, maar het is ook een afleidingsmanoeuvre.
De kern van het probleem blijft hoe je de publieke omroep wil financieren en of je daar als overheid garant voor wil staan, ook wanneer er eens een wasmiddelreclame minder wordt verkocht. Of je de publieke omroep in staat wil stellen zijn rol te vervullen, zonder voortdurend wetten, regels en vooral beperkingen op te leggen, die van de NPO een bureaucratische reus hebben gemaakt.
Terwijl deze tijd, aldus de NSOB-studenten, vraagt om organisaties die eerder een adhocratie zijn, met een familiecultuur. Juist. Mijn advies, kom hier maar eens kijken.