De Stichting Staatsloterij beduvelde de boel van 2000 tot 2007. Althans, in ‘de communicatie over hoge prijzen’, zo lees ik in een brief die ik ontving van directeur Staatsloterij Niels Onkenhout. Het woord beduvelen staat daar natuurlijk niet in, voor je het weet heeft hij nóg een claim aan zijn broek. Ik bleek officieel gedupeerde te zijn, maar omdat ik de hele soap met alle claimclubs aan me voorbij had laten gaan, had ik daar geen erg in gehad.
Gelukkig maar, want ik houd niet zo van clubjes, belangengroepen en verenigingen, wat dat betreft is het Nederlanderschap niet aan mij besteed (ja, gooi me er maar uit). Als officieel benadeelde – ik zag overigens het verschil niet met al die jaren vol goede communicatie over de prijzen waarin ik ook niets had gewonnen – kreeg ik vier gratis loten voor een ‘bijzondere trekking.’ De communicatie is navenant, de Staatsloterij heeft nu tot doel ‘mensen te laten dromen’. Ik moest wat klikken en invullen om de loten te bemachtigen en in het menuutje kon ik ook een vinkje zetten om het geld dat ik nu zeker zou winnen meteen aan een goed doel te schenken. Zo kon ik als gedupeerde weer voor andere gedupeerden zorgen, de participatiemaatschappij in optima forma, Rutte kan tevreden zijn. Laten we dan onder die goede doelen de onderzoeksjournalistiek scharen.
De recente onthullingen over de handel en wandel van VVD-voorzitter Henry Keizer werden gedaan door het onderzoeksjournalistieke platform Follow the Money . Dit soort journalistiek kost altijd meer dan hij opbrengt en is dus afhankelijk van donaties. Wat is er mooier dan onderzoek naar beduvelaars te laten financieren uit een pot vol geld van bedrogen dromers?