‘Even goed duidelijk praten,’ zegt moeder Patricia tegen haar driejarige dochter Jaydie. De peuter zit in een gestileerd decor achter een wit tafeltje met potjes speelslijm. Haar kleding en het speelgoed om haar heen hebben allemaal zorgvuldig gekozen pasteltinten. Dan zegt Patricia de tekst voor die Jaydie straks voor de camera moet uitspreken: ‘Hallo allemaal, welkom bij Just Jaydie! Vandaag gaan we regenboogslijmsmoothie maken. Let’s do this!’
De VPRO-documentaire Mijn dochter de vlogger portretteert drie vloggende kinderen en hun ouders. 'Als het over kindervloggers gaat, blijven mensen vaak steken in collectieve verontwaardiging.'
Welkom in de wereld van kindervloggers – en hun ambitieuze ouders. Peuter Jaydie is met duizend volgers nog een beginner, maar Jaylinn van acht jaar heeft er al vijfduizend. Een stuk beroemder is de twaalfjarige Nina: zij heeft al een kwart miljoen volgers. Deze drie kindervloggers en hun gezinnen worden geportretteerd in de VPRO-documentaire Mijn dochter de vlogger, van journalist Doortje Smithuijsen (1992) en filmmaker Joep van Osch (1984).
Behalve Jaydies slijmsmoothiescène – die eindigt met een veelzeggend ‘Ik wil eraf!’ van het kleine meisje – is in de film bijvoorbeeld ook een uitzinnige YouTube-gathering te zien, waar verschillende vloggers hun jonge fans ontmoeten in de Brabanthallen. Verder zien we hoe de twaalfjarige Nina een video opneemt waarin ze haar fans uitlegt dat ze helaas niet naar een geplande meet and greet kan komen. Haar ouders coachen haar: ‘Iets rustiger, je ratelt een beetje.’
Wat beweegt deze kindervloggers en hun ouders? In die vraag duikt Mijn dochter de vlogger. 'We willen met de film niet oordelen,' zegt Doortje Smithuijsen erover. 'Als het over kindervloggers gaat, blijven mensen vaak steken in collectieve verontwaardiging. Ik vind het zelf interessanter om gewoon eens bij die ouders langs te gaan en te vragen waaróm ze hun kind filmen, in plaats van langs de zijlijn te roepen dat het slecht is. Ik schrijf veel over sociale media en ik zie wat daar gebeurt als een spiegel van de samenleving. Dat die ouders hun kinderen filmen, is gewoon een uitvergroting van het feit dat alle ouders hun kind superspeciaal vinden.
Ze vinden dat hun kind een podium verdient, dat het alle kansen van de wereld moet krijgen. Dat zeggen ouders ook in de film: “We willen onze dochter een voorsprong geven in de nieuwe wereld die YouTube heet.” Ze zien jonge vloggers als Bibi of Meisje Djamila, en denken: waarom niet míjn kind, wie ben ik om mijn kind die kans te ontzeggen? Niet heel anders dan ouders die een Hakim Ziyech zien en denken: waarom niet míjn zoon? Hoppetee, op voetbal ermee. Of ouders die hun kinderen duizend uur per jaar op viool zetten, omdat ze denken dat dat het beste voor ze is.’
Mijn dochter de vlogger is woensdag 16 oktober vanaf 15.00 uur te zien op het YouTubekanaal van NPO 3, donderdag 17 oktober wordt de film om 23.30 uur uitgezonden op NPO 3.
Dinsdag 22 oktober wordt Mijn dochter de vlogger om 20.00 uur vertoond in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam, aansluitend is er een nagesprek onder leiding van presentator Tim den Besten. Zie ook: dezwijger.nl/programma/docu-mijn-dochter-de-vlogger