'Max heeft zo veel te melden'

‘Ik ben zijn werk in 2005 of 2006 gaan uitgeven. Hij is iemand die zijn eigen gang gaat en een unieke positie inneemt. Enerzijds als opiniemaker met hele stevige morele oordelen, anderzijds als groot literair talent. In die zin doet hij me denken aan wat Philip Roth in Amerika deed, of wat Ian McEwan doet in Groot-Brittannië: grote maatschappelijke thema’s verwerken in romans. Ik ken eigenlijk geen andere Nederlandse auteur die dat doet zoals hij. Qua erkenning kan het wel wat beter. Dat hij met Klont niet werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs vond ik wel verbazingwekkend en dat zeg ik niet alleen als uitgever maar ook als lezer. 

In Nederland moet je kennelijk het een zijn of het ander, en Maxim beweegt zich ook in heel andere kringen. Je krijgt moeilijk vat op hem. Wat is het voor iemand? Is die literatuur gewoon een van de vele dingen waar hij zich mee bezighoudt? Zelf vind ik het jammer dat hij het zo weinig doet, dat heb ik ook tegen hem gezegd. Ik denk wel dat daarin een zekere teleurstelling meespeelt. Zo’n boek schrijven kost heel veel tijd en denkkracht. Af en toe ben ik bang dat hij zijn pen aan de wilgen hangt. Klont is redelijk goed verkocht, maar hij moet natuurlijk ook de eindjes aan elkaar knopen. Hij is bovendien iemand die moeilijk dingen kan weigeren. Als hem iets gevraagd wordt en hij denkt dat hij daar ideeën over heeft, zegt hij snel ja. Hij is jurist van huis uit en hij staat pal voor het recht. Ik denk wel dat je kunt zeggen dat hij dat voelt als zijn morele plicht.’

‘Max was de levenspartner van mijn moeder, dus technisch gezien is hij mijn stiefvader, ook al is hij jonger dan ik. We kennen elkaar al sinds 1993 en zien elkaar regelmatig in familieverband. Op een aantal vlakken bleken we dezelfde interesses te hebben. De wereld van de technologie is een onderwerp waarover we niet snel uitgepraat raken. We zijn allebei kritisch over de onzichtbare vooronderstellingen die horen bij het technologieoptimisme. Ik noem mezelf een kritische technologieliefhebber, kritisch in de zin van onderscheidend. 

Max heeft naast zijn filosofische basis ook een juridische en economische achtergrond. Hij heeft een heel breed kenniskader en weet mij telkens weer te verrassen met zijn rechtstatelijke perspectief. Zelf zit ik wat meer aan de maak- en ontwikkelkant. 

We hebben het wel even gehad over Zomergasten. Het viel me op dat hij meteen alle beelden klaar had. Dat had ik zelf helemaal niet, maar hij is iemand die heel veel kijkt en leest en bovendien een fotografisch geheugen heeft, dus ook beelden roept hij makkelijk op. 

Zijn grootste zorg voor de uitzending is dat hij soms lang nadenkt voordat hij antwoord geeft. Als je in een nieuwsitem van vijf minuten zit, is dat vervelend, maar volgens mij wordt dat bij Zomergasten alleen maar gewaardeerd. Je zit daar niet om slogans af te draaien. 

Max heeft heel veel humor. Zijn publieke optredens zijn vaak erg vermakelijk. Hij neemt zichzelf niet te serieus en toch ook weer wel. De goede verstaander kan daar veel plezier aan beleven. Ach, hij heeft zo veel te melden, het komt wel goed met die uitzending.’