Kijken in de ziel: rechters
Maandag, NPO 2, 21.15-22.00 uur
Waarom rechters?
Coen Verbraak: ‘Voor mijn werk kom ik veel in de rechtszaal. Ik wilde vijf jaar geleden al graag rechters interviewen, maar was bang dat ze niet vrijuit zouden spreken. Toen heb ik gekozen voor strafpleiters, die wilden maar al te graag komen. Maar dit keer heb ik het gewoon geprobeerd. Rechters houden zich vaak een beetje low profile, ze spreken zich bijna nooit uit. Om ze over te halen, benadrukte ik dat ik wil laten zien dat rechters geen vonnissenmachines zijn, maar mensen van vlees en bloed, met eigen normen en waarden en beperkingen.’
Wat heeft u in de gesprekken over de mens achter de rechter geleerd?
‘Rechters mogen niet praten over wat er gebeurt achter de gesloten deur van de raadskamer. Maar ze waren heel openhartig. Ze moeten vergaande beslissingen nemen over iets waar ze zelf niet bij waren. Ze twijfelen ook weleens, of zijn het onderling niet eens. En dan gaat het wel om een gevangenisstraf van twintig jaar. Recht is zonder gezicht. Het zou niet uit moeten maken welke rechter je voor je hebt, maar dat is natuurlijk wel zo.’
Waar heeft u naar gevraagd?
‘We praten bijvoorbeeld ook over de politiek die zich steeds meer met de rechtspraak bemoeit, en de invloed van de publieke opinie. De rechter leest ook de krant, hij kan zich niet afsluiten. En hij zal ook de bandjes die de zussen van Holleeder hebben opgenomen op de radio hebben gehoord. In hoeverre speelt dat mee in zijn oordeel? Een andere interessante kwestie is de omgang met de verdachte en met de slachtoffers. Hoe benader je types als Volkert van der G., Mohammed B. en Robert M.?
Ik heb ze ook gevraagd of er wetten zijn waar ze niet mee eens zijn. Dat gebeurt, dan proberen ze er zelf een draai aan te geven. Daar gaat het ook steeds over: hoe schat je dingen in, hoe weet je dat de mensen die je voor je hebt oprecht zijn?’