Michiel van Erp maakte een whodunit zonder dader. ‘Ik wil laten zien hoe de gerechtelijke mechanismes werken.’

2Doc: Een lijk in het bos
NPO 2, 22.15-23.15 uur
In 2003 wordt Henk Haalboom veroordeeld tot twintig jaar cel voor het vermoorden en begraven van Pim Overzier in een bos bij Dronten. Haalbooms Volvo werd op de nacht van de verdwijning bij het bos gesignaleerd, er zaten bloedsporen van Overzier op de binnenkant van een deur, in de achterbak lagen zandkorrels uit de omgeving van het graf en in de tuin van Haalboom werd een schop aangetroffen waar dezelfde korrels aan kleefden. Toch is documentairemaker Michiel van Erpervan overtuigd dat Haalboom onschuldig is.
Na uw serie Moordverhalen komt u nu met een documentaire over een moordzaak. Vanwaar uw fascinatie hiervoor?
Van Erp: ‘De vraag: wat drijft zo iemand? Ik ben daar altijd al door geboeid geweest. Zou ik ook tot zoiets in staat zijn? Wat deze zaak bijzonder maakt, is dat niemand weet wat er precies gebeurd is. Henk Haalboom is wel veroordeeld, maar hij heeft nooit bekend. Zoals ik in de film laat zien, kán hij het niet gedaan hebben.’
U laat alleen mensen uit het kamp-Haalboom aan het woord. Kiest u daarmee geen partij?
‘Het is waar dat de film in zijn richting leunt, maar in principe laat ik de keuze aan de kijker. De nabestaanden van Pim Overzier wilden absoluut niet meewerken. Ik heb er goed over nagedacht of ik de film dan wel moest maken, maar ik vond het feit dat er mogelijk iemand onschuldig vastzit een belangrijk argument om het toch te doen.’
Hoopt u dat de zaak wordt heropend?
‘Ik zou het voor Henk heel prettig vinden als het nog eens wordt overwogen allemaal.’
Was het moeilijk Haalboom, door gerechtelijkedwalingenklokkenluider Ton Derksen een pathologisch fantast genoemd, te interviewen?
‘Hij kan enorm afdrijven in allerlei sub-verhaallijnen. En die verhalen worden dan groter en groter, dat maakt het wel lastig. Je wilt het voor de kijker ook duidelijk krijgen. Maar het feit dat hij zo praat en overal een verklaring voor wil geven, intrigeert me mateloos.’
Volgens Haalbooms eerste advocaat zou een groep mannen Overzier hebben begraven toen hij een hartaanval kreeg op een homo-ontmoetingsplaats. Is dat aannemelijk?
Twijfelend: ‘Dat klinkt ook absurd, maar ik heb in dit verband nog niet één verhaal gehoord dat geloofwaardig is. Zo heeft Henk ook een verhaal over een privédetective opgehangen, die een pedofiel een lesje zou willen leren. Op een gegeven moment is de rechter gaan geloven dat Henk het wel gedaan moet hebben. Ik wil laten zien hoe die gerechtelijke mechanismes werken, hoe iemand veroordeeld wordt zonder dat onomstotelijk vaststaat dat hij het heeft gedaan.’