De citybooks zijn de opvolgers van de radioboeken van deBuren. De Brakke Grond, het Vlaamse Cultuurhuis in Amsterdam, opende in april een grote overzichtstentoonstelling van citybooks, waar Brands met Boeken live werd uitgezonden. De gesprekken met Anna Luyten, Martijn van de Griendt, Abdelkader Benali en Annelies Verbeke zijn hieronder te beluisteren:
not your average city trip
Schrijvers op reis levert vaak mooi materiaal op - vooral wanneer je ze naar een interessante, maar niet voor de hand liggende locatie stuurt. Yerevan, Graz of Utrecht: twee weken lang bijzondere stadsverhalen bij De Avonden op radio 6.
elke avond, 21.00-23.00 uur op radio 6
maandag: sheffield
Schrijver Abdelkader Benali reisde af naar de Engelse industriestad Sheffield. In zijn citybook Uitgeteld en plat in Sheffield beschrijft hij het tegenstrijdige karakter van de Engelsman: doordeweeks heft hij zijn linkerpink, vanaf vrijdagavond het bierglas.
Ook schrijver en essayist Joost Zwagerman bezocht de 'stad van staal'. Voor zijn verhaal Vallei vliegt hoog, of: satori in Sheffield reanimeerde hij Otto Vallei die plots bestsellerauteur is geworden. Vallei, bekend van de roman Chaos en rumoer, is de schrijfkramp duidelijk voorbij maar raakt als succesauteur vervreemd van zichzelf.
dinsdag: utrecht & turnhout
Onno Kosters is dichter en vertaler. Hij maakte een stadsportret van Utrecht, de stad waar hij als docent-onderzoeker aan de opleiding Engels van de plaatselijke universiteit verbonden is. Alles en niets bestaat uit negen met elkaar verweven gedichten, die zelf telkens uit twee 'hoofdstukken' bestaan: een verhalend gedeelte en een reflectie.
Schrijver en rechtsfilosoof Maxim Februari bleef ook dicht bij huis. Zijn citybook Ondergrondse fuifzaal begint als volgt: ‘Ze hebben me naar Turnhout gestuurd. Ik zal dus wel een slecht mens zijn.’ De hoofdpersoon in het verhaal vraagt zich af waarom Turnhout met een minderwaardigheidcomplex lijkt te kampen. ‘Is de anticonceptiepil niet uitgevonden in Turnhout? Is de vrouw er niet bevrijd? Wordt de speelkaart er niet gedrukt? Nou dan.’
woensdag: venetië
Schrijver en essayist Atte Jongstra bezocht de Italiaanse stad Venetië. Zijn ervaring verwerkte hij tot de vertelling De dood trekt van onderen op. Wandelingen in Venetië. Over verrassende ontmoetingen en pijn aan de longen.
Ook reisschrijver Cees Nooteboom verbleef twee weken in ‘de stad van het water’. Hij schreef het citybook Venetië 2012, waarin hij met een scherp oog schilderijen bekijkt, een oude kerk bezoekt en het eindelijk aandurft om in een wiegelende gondel te stappen. 'Tien keer Venetië en voor het eerst in een gondel.'
donderdag: skopje & lublin
De Vlaamse schrijfster Saskia de Coster verbleef in Skopje, en schreef er het citybook Honderveertig kilo liefde, een wild avontuur waarin een lesbienne met overgewicht naar Skopje reist om haar droomvrouw Ivana te vinden.
Voor citybooks reisde schrijver Arnon Grunberg af naar Lublin, de grootste studentenstad van Oost-Polen, en schreef het verhaal Aangifte. Daarin doet de vierentwintigjarige Danuta Kalinowska aangifte tegen Arnon Grunberg, een man 'die geen enkele moraal heeft'. 'Eerst deed hij met mij wat je niet doet met een eerbare vrouw en daarna met mijn moeder.' Hij dronk hun wodka en hun soep. Hij liet ze volksliedjes zingen. En er 'verdwenen' diverse voorwerpen uit hun woning...
vrijdag: tbilisi
Schrijver Frank Westerman bezocht de Georgische hoofdstad Tbilisi, waar hij op zoek ging naar het verhaal achter een omgekomen jonge Georgische bobsleeër. In zijn citybook 922 mensen vonden dit leuk schrijft hij een imaginair toneelstuk en reflecteert hij in gesprek met inwoners van Tbilisi over topsport en de grijze zone tussen lafheid en dapperheid.
In Tbilisi verbleef ook de Vlaamse schrijver Stefan Hertmans. Hij was er eerder geweest, in 2003, net voor de Rozenrevolutie. Met in zijn hoofd de cultuurgeschiedenis van Georgië gaat hij op zoek naar de oude messenmaker van Tbilisi: 'Toon mij opnieuw zijn kwetsbare vingers als die van een oude edelman, zijn schort die blinkt van ijzerstof en smeer, zijn vrouwelijke pols, waarvan hij drie haartjes afscheert met een kromzwaard terwijl hij lacht en vraagt of ik het nog scherper wil.'