Wat zou ik graag een biografie willen lezen over Jan Schoonhoven, de kunstenaar die zo minimaal, zo anoniem mogelijk te werk ging. Die als geen ander begreep hoe vrij je kunt zijn als je onbegrepen bent. Die toen hij dat niet meer was makkelijk van zijn kunst had kunnen leven maar het verkoos om PTT-ambtenaar te blijven omdat hij de schoonheid van de herhaling kende en de reis van Delft naar Den Haag elke dag anders was. Muziekman Han Reiziger won ooit een prijs, een wit ­reliëf van Schoonhoven, dat na enige tijd door jonge ­radiomedewerkers bleek te worden gebruikt om bekertjes koffie mee te halen. Kunst die verdwijnt, hoger kun je niet reiken.