Er is een tijd geweest dat ik elke ochtend werd aangestaard door Charles Manson. Hij lag naast m’n bed. Op de cover van het boek dat openbare aanklager Vincent Bugliosi schreef over Charlie, zijn Family en de gruwelijke moorden die ze pleegden, stond een foto van hem met ogen waarin het klapwieken van demonen werd weerspiegeld. In onbetwist het beste boek over deze zwarte engel, The Life and Times of Charles Manson, beschrijft Jeff Guinn hoe Manson op een avond de dansvloer van een ultrahippe dancing in LA schoonveegde, omdat hij onder stroom leek te staan: Electric Jesus. Die naar eigen zeggen nooit de nooddeur zocht, maar gewoon in de kamer bleef. Toen een gevangenisbewaker tegen hem zei dat hij zeker wilde vluchten, schijnt hij gezegd te hebben: ‘Ontsnappen? Uit wat dan?’
Er is een tijd geweest dat ik elke ochtend werd aangestaard door Charles Manson. Hij lag naast m’n bed. Op de cover van het boek dat openbare aanklager Vincent Bugliosi schreef over Charlie, zijn Family en de gruwelijke moorden die ze pleegden, stond een foto van hem met ogen waarin het klapwieken van demonen werd weerspiegeld