Het debuut van Ben Lerner, 'Vertrek van station Atocha', is in alle toonaarden bezongen als een bijzondere novelle over hoe uitzonderlijk een waarachtige artistieke ervaring is.

Het debuut van Ben Lerner, Vertrek van station Atocha, is in alle toonaarden bezongen als een bijzondere novelle over hoe uitzonderlijk een waarachtige artistieke ervaring is.
Ooit gehuild om een gedicht?, vroeg Tao Lin in een interview aan zijn even briljante collega Lerner. Je hoorde de heren grinniken. En toen luisterde ik op het Crossing Border festival naar een grandioos optreden van het orkest van Kyteman: een van zijn composities versmolt moeiteloos met een gedicht van de onlangs overleden Amerikaanse dichter Jack Gilbert – ik las het in een herdenkingsartikel in The New Yorker – waarin Gilbert aan het bed van een stervende zit en door alle bedrading heen naar haar toe wil crawlen, knowing the elementary leftover bit of her mind would dimly recognize it was me carrying her to where she was going.
Lerner was nergens meer te bekennen.