Volgend jaar ga ik naast Boeken en mijn radioprogramma over boeken op Radio 1 een korte reeks maken over schrijvers. Op mijn verlanglijstje staat Robert Pirsig. Ik weet niet of hij benaderbaar is, ik weet dat hij in Denemarken woont, ik weet dat hij een boek schreef dat grote indruk op me maakte. Dat boek werd overigens in The New Yorker besproken door George Steiner toen het nog gedrukt moest worden. Steiner had het manuscript, dat al talloze malen was afgewezen, in handen gekregen en oordeelde dat het zeldzaam goed was. En bracht het onder de aandacht. De rest is inderdaad geschiedenis.
Ik vond een filmpje over Pirsig waarin hij aan het woord komt, evenals een van zijn metgezellen uit het boek. Ik weet overigens niet wie er op het idee is gekomen om muziek onder de woorden te plakken; het zal wel een documentairemaker zijn geweest die even vergat dat woorden doorgaans ook al muziek zijn.
Desalniettemin:
Ik weet niet of Robert Pirsig benaderbaar is, ik weet dat hij in Denemarken woont, ik weet dat hij een boek schreef dat grote indruk op me maakte.