Dan pak ik een bord dat op de juiste plek staat en ik zet het op het aanrecht dat nog helemaal leeg is. Ik neem de kaasschaaf, die ik ook al meteen vind, in het rechtervak van de la, naast de messen, en dan denk ik iets als: het functioneert.
Het is niet dat ik echt die woorden denk, maar ze omschrijven dat gevoel zo goed. Dat het hemdje dat ik wil aantrekken boven op de stapel ligt, netjes opgevouwen. Dat ik kan kiezen uit zoveel kleuren gewassen sokken. Het functioneert allemaal.
Dat ik bij de koffiefilters kan die in de kast boven het aanrecht staan, in een koffiefilterbakje. Dat de koffie nog lang niet op is, dat er een reserverol vuilniszakken is.En steeds als iets gaat zoals het moet gaan, staat waar het moet staan, dan voelt dat net zo prettig als wanneer er een stukje in de legpuzzel past. Het geeft precies het genot dat een legpuzzel van duizend stukjes kan geven. Duizendmaal iets op de juiste plek leggen doet iets met een mens. Een huishouden dat functioneert, is duizendmaal iets op de juiste plek vinden.
Een vriendinnetje van mijn dochter komt spelen en zij roept verbaasd: ‘Wat is het hier opgeruimd!’ Als het de kinderen opvalt, zal het wel echt zo zijn. Haar verbazing is een beetje lullig, zoals wanneer iemand je met een nieuw kapsel complimenteert: ‘Veeeeel beter dan wat je hiervoor had.’ Sommige complimenten beledigen het verleden. Maar eerlijk is eerlijk, mijn eigen genot over de nieuwe orde bestaat ook voor een groot deel uit verbazing.
Als je gewend bent om je spullen te moeten zoeken en je ze ineens doorlopend onmiddellijk vindt, is dat net zo vreemd als die legpuzzel maken, maar nooit een verkeerd stukje proberen in te passen. Dat is bovennatuurlijk. Dat is briljant. Niemand kan dat. Zie je het voor je? Iemand die een puzzel zo, hup, hup, hup, duizendmaal stukje na stukje, in één keer goed legt. Zo knap ben ik als ik een dag lang in mijn huis alles op de juiste plek vind, als er naar niets gezocht wordt, als ik nooit misgrijp. Ik verricht zaken die ik nog nooit iemand eerder heb zien verrichten. En dat allemaal dankzij al die jaren waarin ik niet opruimde.