De agente vertelt dat wanneer mensen op de stoep parkeren het echte gevaar vaak schuilt in hun wens hun overtreding zo snel mogelijk ongedaan te maken. Meestal proberen ze weer vlug de stoep af te komen, letten niet goed op en veroorzaken dan een ongeluk.
‘Als mensen tegen het verkeer inrijden, doen ze dat ook nooit langzaam.’
Ik snap het meteen, als ik een straat inrij waar ik niet in mag, neem ik daar ook niet graag de tijd voor. Je probeert toch zo kort mogelijk in overtreding te zijn, maar goed, daar schuilt dus het gevaar. Wat natuurlijk een prachtig inzicht is, dat hier het schuldgevoel gevaarlijker is dan de schuld.
Afijn, genoeg gekletst, ik word dus verkeersbrigadier. Klaar-over.
Ik mag straks de oranje jas aan en het klaar-overbord omhoog houden, verkeer moet voor mij stoppen.
Er zijn veel klussen om uit te kiezen als je als ouder op school wilt helpen, maar de meeste van die klussen hebben met kinderen te maken. Je kunt leesouder worden, je kunt mee op schoolreisje gaan, je kunt spelletjes begeleiden op sportdag, je mag workshops geven op de creatieve middag. Ik heb het allemaal wel eens geprobeerd en nergens was ik goed in. Nou hoef ik ook weer niet per se uit te blinken als schoolreisjesouder, maar ik voel me vaak eerder in de weg lopen dan dat ik een grote hulp ben. Klaar-over dus.
Wie weet ligt daar mijn vrijwilligerstalent, ik hoef dan niet zoveel met die kinderen, ik moet alleen dat verkeer voor ze tegenhouden.
Op de instructieavond krijgen we een lijst met adviezen op papier. Al die adviezen worden mondeling toegelicht.
Helemaal onderaan de lijst zie ik het mooiste advies al staan: ‘Mijd conversaties.’
Meteen heb ik een visioen van mezelf, kalm en zwijgend op straat, het bord fier omhoog, en zelfs in gedachten met niemand in gesprek.
Als de agente bijna de lijst heeft afgewerkt en alleen nog ‘mijd conversaties’ moet toelichten, gaat ze ineens over naar het volgende onderdeel, het invullen der formulieren.
Ik wil iets zeggen: ‘… en deze dan, mijd conversaties!’ maar houd me net op tijd in. Natuurlijk geef je geen woorden aan zo’n advies. Een beetje klaar-over begrijpt dat.
Op een woensdagavond zit ik op het politiebureau, op een instructieavond voor verkeersbrigadiers.
Voor we beginnen kletsen we wat over de specifieke verkeerssituatie voor de school van onze kinderen: de drukte, de dubbel geparkeerde auto’s.