1.
Nabestaanden kunnen het wegvallen van een geliefde als een verlies ervaren. Sommigen komen niet of nauwelijks over dit verlies heen en dragen het verlies uit zoals een missionaris zijn geloof.
2.
Zij die zichzelf nog nooit in iets verloren hebben, zijn te beklagen. Zij die zichzelf dwangmatig in iets of iemand moeten verliezen, noemen we verslaafd. In degene met wie je samenwoont, laten we zeggen de andere gezinsleden, verlies je je meestal niet. Hun aanwezigheid is vertrouwd en doorgaans gewenst.
Maar het wegvallen van het vanzelfsprekende is misschien wel de gruwelijkste vorm van verlies. Men heeft zich er niet op voorbereid.
3.
Spelletjes en wedstrijden worden verloren en gewonnen. De wedstrijd veronderstelt een of meer winnaars en een of meer verliezers.
In sport en spel behoort men het verlies manmoedig te dragen.
4.
Is de liefde een spel? Elke liefde kent een speelse fase, waarmee niet automatisch is gezegd dat de liefde daarmee een spel is. Voor sommige mensen is de liefde een zaak van leven en dood. De literatuur mag daarvan getuigen.
Kan een zaak van leven en dood een spel zijn? De literatuur zegt wederom: ja.
5.
Een samenleving die uitsluitend bestaat uit winnaars en verliezers is gedoemd ten onder te gaan. Herverdeling van inkomen door middel van belastingheffing is een manier om de economische winnaars wat minder winnaar te laten zijn en de economische verliezers wat minder verliezer, maar een econoom vertelde me eens dat belastingheffing er veelal op neerkomt dat de staat neemt van de middenklasse en geeft aan de middenklasse.
6.
Er bestaan mensen die vastberaden zijn terug te winnen wat ze verloren hebben. Wij denken aan gokkers, mensen met liefdesverdriet en hier en daar een enkele religieuze fanaticus. Hij verloor God, maar hij laat het er niet bij zitten.